Καλή Δύναμη!

Χρόνια πολλά σε όλους σας, με υγεία και καλή δύναμη!

Η νέα χρονιά ξημερώνει μες στη συννεφιά,
ας ενώσουμε τις πνοές μας να τη διαλύσουμε!

"Να είμαστε ρεαλιστές, να ζητάμε το αδύνατο!"
η διαθήκη του Τσε...

Ένα παλιό σκίτσο του Αρκά, αλλάξτε τα χρόνια και... ισχύει!

Ήμουν για λίγο εκτός internet, θα είμαι και για κάμποσο ακόμα σε χώρο εκτός δικτύου... επανήλθα λοιπόν για τις ευχές μου και σας χαιρετώ θερμά κι από καρδιάς!

Να πάρουμε τις ανάσες μας τώρα... καλές διακοπές σε όσους εργάζονται, καλό κουράγιο σε όλους!

- - -

Επειδή, μαζί με τα πνεύματα (και οινοπνεύματα) μάς χρειάζεται και η περισυλλογή, "Το Βαλς των Χαμένων Ονείρων" του Χατζηδάκη προσφέρεται για μουσική υπόκρουση και αφιερώνεται σε όλους σας εξαιρετικά!

... να'χουμε να στοχαζόμαστε τη "Ζωή των Άλλων", των Θ.Μικρούτσικου, Οδ.Ιωάννου, Β.Παπακωνσταντίνου :

"Τα φώτα μη σε κλέβουνε των πλοίων των μεγάλων

αυτή για μας είναι η ζωή, η άλλη είναι των άλλων"

"Ξέρω καλά τι πέρασες, μα κράτα λίγο ακόμα!"
(λένε οι ίδιοι σε άλλο τους τραγούδι!)

ΚΑΛΗ  ΑΝΤΑΜΩΣΗ !

Οργή και... χιόνια!

Εντυπωσιακό σε όγκο και παλμό το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΥ, της ΠΑΣΕΒΕ και του ΜΑΣ στα Τρίκαλα!

Οι εργαζόμενοι, αγρότες, επαγγελματίες, φοιτητές του νομού βιώνουν εδώ και καιρό τις συνέπειες της κρίσης των καπιταλιστών που μετακυλά στις πλάτες του λαού, μέσα από συνθήκες άγριας ανεργίας, απαξιωμένης αγροτικής παραγωγής, λουκέτων σε βιοτεχνίες και μαγαζιά, υπό την απειλή εκατοντάδων κατασχέσεων από τις Τράπεζες μετά την 1η Γενάρη... Και σ'αυτό το συλλαλητήριο, μαζί με τις συνεπείς ταξικές δυνάμεις, διατράνωσαν την αντίθεσή τους στα μέτρα της κυβέρνησης, της τρόϊκας και των συνοδοιπόρων τους καθώς και την απόφασή τους για κλιμάκωση των αγώνων μέχρι την τελική δικαίωση!

Ομιλία υπό το επιδοκιμαστικό βλέμμα του στρατηγού Στ. Σαράφη

Καίγοντας τους ήδη "καμμένους" σπόρους της αγροτικής δουλειάς


Οι συνταξιούχοι στην πρώτη γραμμή!


Πορεία στο πλάι των τρακτέρ...




Πολιορκώντας τη Νομαρχία...


...και τελικά καταλαμβάνοντάς την!

- - - - - - - - - - - - - - -

Και ξαφνικά ξημέρωσε σήμερα άσπρη μέρα στα Τρίκαλα, με τα χιόνια να φτάνουν το μισό μέτρο!

Να'ταν η μαγεία των Χριστουγέννων ή η μαγεία του αγώνα;
Άντε να δούμε κι εμείς την "άσπρη μέρα"!

Η τρομοκρατία του φόβου

Η «χρεο-τρομοκρατία» είναι ένα πρόσχημα (από τα διάφορα που χρησιμοποιούνται σε όλες τις χώρες, αφού παντού, ανεξαρτήτως χρεών και ελλειμμάτων, οι λαοί υφίστανται την ανελέητη λιτότητα) για την επιβολή του προαποφασισμένου κοινωνικού βανδαλισμού και του πρωτοφανούς εργοδοτικού κανιβαλισμού, που δεν έχει στόχο το «νοικοκύρεμα» των οικονομικών του ελληνικού κράτους.

Ο στόχος των εμπνευστών της είναι άλλος και είναι διπλός:

Από τη μια επιδιώκουν τη συναίνεση του λαού, που καλείται να αναπτύξει την ψυχολογία του «συνενόχου» και του «συνυπεύθυνου» για τα χρέη που οι εκμεταλλευτές του δημιουργούν, αλλά εκείνος πρέπει να τα πληρώνει.

Από την άλλη, η θεωρία του χρέους γίνεται το προπέτασμα καπνού που στο όνομα του «κοινού μας σπιτιού που καίγεται», προσπαθεί να αφοπλίσει τις λαϊκές αντιστάσεις απέναντι στην πολιτική που διασφαλίζει στην πλουτοκρατία «εργασιακούς κανόνες» τύπου «Αουσβιτς».

«Κανόνες» απόλυτης εργασιακής βαρβαρότητας, που θα επιτρέψουν στους κεφαλαιοκράτες την άνευ όρων εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης και τη διασφάλιση μετά την κρίση μιας νέας κερδοφορίας (και ακόμα μεγαλύτερων χρεών), που θα επιτευχθεί πάνω στα νεκροταφεία των εργατών και στις ερεβώδεις στέπες της κοινωνικής εξαθλίωσης.

Νίκος Μπογιόπουλος, Ριζοσπάστης 14-12-10
(ολόκληρο το άρθρο εδώ )

Την Κυριακή 21/11/10 η Ελευθεροτυπία παρέθετε 10 λόγους που δεν μας επιτρέπουν να ζούμε πλέον στη χώρα μας, ή αλλιώς το ρεζιλίκι των "θλιβερών πρωτιών" :

Οι διατάξεις που περιλαμβάνονται στο νόμο που ψηφίζει σήμερα η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της (Ντόρα, Κουβέλης, κλπ) και διακριτικά στηρίζει η δεξιά, περιλαμβάνουν τα παρακάτω:

•  Αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ κατά 2 ακόμη μονάδες από το 11% στο 13%. Με το συγκεκριμένο περιμένουν να μαζεύουν επιπλέον 850 εκατ. ευρώ το χρόνο, για να τα προσφέρουν, μαζί με τα άλλα, στην πλουτοκρατία.
• Νέες ανατιμήσεις που πιάνουν ολόκληρη την γκάμα των τροφίμων, τα αναψυκτικά, τα τιμολόγια για την ύδρευση των λαϊκών νοικοκυριών, της ΔΕΗ, τα εισιτήρια αστικών συγκοινωνιών κ.ά.
• Ειδική ρήτρα για νέο, συμπληρωματικό κόψιμο των συντάξεων σε περίπτωση «αποπληθωρισμού», σε περίπτωση δηλαδή που πέσουν οι τιμές στην αγορά!
• Ρύθμιση -  απόλυτη πρόκληση - για τη διαγραφή των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το δημόσιο, τα οποία χαρακτηρίζουν «ανεπίδεκτα εισπράξεως». Με μια μονοκονδυλιά από το σύνολο των 32,5 δισ. ευρώ, από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές διαγράφουν, δίνουν χάρισμα στην πλουτοκρατία τα 24 δισ. ευρώ, ποσά που είναι πολύ πάνω και από τα εμφανιζόμενα ελλείμματα. Είναι ψέμα ότι πρόκειται για «ανεπίδεκτα είσπραξης»... με βάση τα επίσημα στοιχεία μια μικρή δράκα από πλουτοκράτες είναι αυτή που έχει φεσώσει το κράτος με δεκάδες δισ. ευρώ.
• Με «κρυφή» διάταξη δίνουν χάρισμα στους καναλάρχες το φόρο διαφήμισης (20%) που παίρνει αναβολή για 2 χρόνια (από το 2013), δηλαδή ζήσε Μάη μου...

Ακόμα:

Σε επόμενο νομοσχέδιο, όπως ήδη έχουν ανακοινώσει, θα προχωρήσουν σε μείωση  του συντελεστή φορολογίας επιχειρηματικών κερδών κατά 4 ακόμη μονάδες (από 24% σε 20%), ενώ ειδική μέριμνα θα πάρουν και για τα μερίσματα που διανέμουν οι θυγατρικές εταιρείες των μονοπωλίων.

Επίσης:

Με το νομοσχέδιο για το νέο λεγόμενο «επενδυτικό νόμο» χαρίζουν στους μεγαλοβιομήχανους τους φόρους για 6 χρόνια (παλιές επιχειρήσεις) ή 8 ολόκληρα χρόνια για τις νέες. Και από πάνω, η φοροαπαλλαγή ισχύει όχι μόνο για τα κέρδη της επιχείρησης που εντάχτηκε στον «επενδυτικό νόμο» αλλά και τις άλλες δραστηριότητες του «φορέα» που έκανε την «επένδυση», με άλλα λόγια για ολόκληρο τον επιχειρηματικό όμιλο, το μονοπωλιακό συγκρότημα!
Πρόσθετο εργαλείο, παροχής κρατικών και διακρατικών κεφαλαίων είναι και ο πακτωλός με τα κονδύλια του ΕΣΠΑ. Από το συγκεκριμένο πλαίσιο μέχρι και το 2015, που θα τρέχουν τα σχετικά προγράμματα, έχουν για φάγωμα ακόμη 21,5 δισ. ευρώ και μόνο από τα ευρωενωσιακά κονδύλια, χώρια δηλαδή τις άλλες ενισχύσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Ο φόβος τους είναι ο χειρότερος εχθρός μας!

Ο φόβος που συστηματικά διαχέουν με όλα τους τα μέσα (αστικά κόμματα, ΜΜΕ, ΣΕΒ, Τράπεζες, κλπ) είναι η χειρότερη τρομοκρατία, στην οποία επιδίδονται χωρίς κουκούλες (πέσαν πλέον οι μάσκες) όλα τα λαμόγια του διαβρωμένου και θνήσκοντος καπιταλιστικού συστήματος. Στην προσπάθειά τους να επιζήσουν στήνουν εκατόμβες λαϊκών μαζών που μέρα με τη μέρα εξαθλιώνονται, κατατροπώνουν μικρότερα "μαγαζιά" και "βιοτεχνίες", τρώνε τις σάρκες τους χωρίς να σκιάζονται ακόμα και από τον ίδιο τον πόλεμο...

Γι'αυτό αύριο διαδηλώνουμε μαζικά σ'όλη τη χώρα!

ΠΑΜΕ στους δρόμους για την ίδια τη ζωή μας!

Για να υπερνικήσουμε τους φόβους μας

και να κάνουμε αυτούς να φοβηθούνε!

Οι καπιταλιστές καταλαβαίνουν μόνο μια απειλή: Την αφαίρεση της ιδιοκτησίας που έχουν στα μέσα παραγωγής. Και οι κυβερνήσεις τους μπορούν να στέκονται όρθιες μόνο όσο το ίδιο το λαϊκό κίνημα δεν φτάνει να αμφισβητεί ευθέως την ίδια την εξουσία του κεφαλαίου. Αυτό είναι το αίτημα σήμερα. Για τους καπιταλιστές, η σημερινή συγκυρία σημαίνει «ή τώρα ή ποτέ», ή τώρα θα πάρουν πίσω από την εργατική τάξη όσα επί έναν αιώνα κατακτούσε, ή θα χαθούν οι ίδιοι. Η μάχη πια δεν αφορά το αν θα έχουν λίγα ή περισσότερα κέρδη, αλλά το αν θα γκρεμιστεί η εξουσία τους. Αυτή είναι η αντιπαράθεση.

από την Black Bedlam

Άλλος για τη βάρκα μας...

Η ερώτηση:

και η απάντηση:
.

Ας μιλήσουν για άλλη μια φορά οι εικόνες...

δεν προλαβαίνω τα λόγια, γιατί... "έχει αγώνα αύριο"!

Καθαρά κέρδη...

Διαβάζω στην "Ναυτεμπορική" της Δευτέρας 29/11/10 (για να είμαι "αντικειμενικός") :

"Σε 259 εκατ. ευρώ διαμορφώθηκαν τα καθαρά κέρδη του Ομίλου της Εθνικής Τράπεζας το εννεάμηνο του 2010"

"Καθαρά κέρδη ύψους 105 εκατ. ευρώ κατέγραψε ο όμιλος Eurobank στο εννεάμηνο του 2010"

Ακόμα και η μικρότερη Attica Bank κατέγραψε "1,3 εκατ. ευρώ κέρδη στο εννεάμηνο του 2010"

Την ίδια ημέρα η Υπουργός Εργασίας δήλωνε: "Ενας στους πέντε Έλληνες ζει κάτω από το όριο της φτώχειας!" 

Ενώ ο Πρόεδρος του Σ.Ε.Β. Δ.Δασκαλόπουλος: "μιλώντας στο συνέδριο του ελληνοαμερικανικού επιμελητηρίου, προειδοποίησε ακόμη ότι όποια τροπή και αν πάρουν οι εξελίξεις στην Ευρώπη, προσθέτουν νέα βάρη και νέες ευθύνες στη χώρα μας, ότι δεν υπάρχει ούτε μια μέρα για χάσιμο, δεν επιτρέπεται ούτε ένα υπουργείο να ολιγωρήσει, ούτε ένας υπουργός να δειλιάσει γιατί ο χρόνος υλοποίησης των διαρθρωτικών αλλαγών τελειώνει, και ότι η ανάπτυξη δεν θα έρθει επειδή φτιάξαμε έναν επενδυτικό νόμο, επειδή επινοήσαμε ένα fast track, επειδή μας δίνει λεφτά το ΕΣΠΑ ή επειδή ιδρύσαμε άλλο ένα κρατικό ταμείο ανάπτυξης, όσο χρήσιμα και αν είναι αυτά."

και ακόμα τόνισε:

"Η ανάπτυξη και η οικονομική πρόοδος θα έρθουν όταν συνειδητά διαμορφώσουμε ένα ολοκληρωμένο και διεθνώς αποδεκτό οικονομικό, επιχειρηματικό, νομικό, διοικητικό και περιβαλλοντικό πλαίσιο."  καθώς και:  "μίλησε για ένα κρατικό και συντεχνιακό σύμπλεγμα που είναι «πάτρωνας» του τόπου και αποτελεί το μείζον πρόβλημα στη διακυβέρνηση του τόπου, σημειώνοντας ότι η απαλλαγή από αυτό το σύμπλεγμα είναι η πρωταρχική προϋπόθεση για να χτίσουμε μια σύγχρονη κοινωνία και οικονομία." (...) "Αν και αναγνώρισε ότι τους τελευταίους λίγους μήνες έγιναν πρωτόγνωρες για τη μεταπολιτευτική Ελλάδα αλλαγές, επεσήμανε ότι «επειδή η αντίσταση των αγκυλωμένων συμφερόντων και αντιλήψεων παραμένει πολύ ισχυρή, ο ρυθμός των μεταρρυθμίσεων είναι βραδύς και το βάθος τους ρηχό»."      (σ.σ. οι υπογραμμίσεις δικές μου)

Βλέπουμε δηλαδή, στην κορύφωση της κρίσης (όπου η φτώχεια και η ανεργία συνεχώς αυξάνονται, τα κατασχετήρια κατά χιλιάδες να περιμένουν την 1η Γενάρη για να ενεργοποιηθούν, κλπ) το τραπεζιτικό κεφάλαιο να κερδοφορεί (και ποσώς με νοιάζει αν αντί για... 1000% κέρδη πέρυσι έπεσε  στα 500%  φέτος!), οι απεργοί να επιστρατεύονται για να μην χάσει τα δικά του άνομα κέρδη το εφοπλιστικό κεφάλαιο και ο πρόεδρος των βιομήχανων να "χαράζει γραμμή" στην κυβέρνηση που τελεί υπό την υπηρεσία του!

Μαζική συμμετοχή στα συλλαλητήρια του Δεκέμβρη!

Αντίσταση στην τριπλή κατοχή ΔΝΤ - Ντόπιου Κεφαλαίου - Κυβέρνησης!

Αγώνας - Ρήξη - Ανατροπή !

Κοφινέτο στον Πόντε...

Έτσι, για να ξαλεγράρουμε λίγο μες στον ορυμαγδό των ημερών, ανέτρεξα στις καλοκαιρινές θύμησες... Ανάρτηση οφειλόμενη σε όλους εσάς, από τότε που με ξεπροβοδίζατε στην απόδραση στη Λευκάδα, αλλά έπεσε το φθινόπωρο στην μαύρη τρύπα του μνημονίου... Αφιερωμένη λοιπόν εξαιρετικά σε παλιούς και νέους φίλους και ειδικά στην Roadartist , για τις πολύτιμες συμβουλές της!

Η ξύλινη γέφυρα της Λευκάδας, ο "Πόντες", για την μαρίνα της πόλης. Αν και νεότερη βέβαια από τον αρχικό Πόντε κουβαλάει πάνω της την ιστορία του παλιού, σύμφωνα με τις μαρτυρίες των ντόπιων: το περίφημο "κοφινέτο στον Πόντε"! Πάνω από τη γέφυρα πηδούσαν οι νέοι του νησιού, σε αλλοτινούς καιρούς, με "δεμένα" χέρια και πόδια στο σχήμα του κοφινιού για τα μάτια των μοιραίων κορασίδων. Από την τεχνική και το αποτέλεσμα της βουτιάς, όσον αφορά το εκτόπισμα και την γρήγορη ανάδυση, κρινότανε και ο ανδρειότερος "αγαπητικός"...

Η Λευκάδα της παραδοσιακής ιόνιας αρχιτεκτονικής των χρωμάτων και των ιδιαίτερων τσίγκινων αντισεισμικών σπιτιών της, με τους πλανόδιους πωλητές βιβλίων. Τους περισσότερους, από όσους έχω δει σε άλλα νησιά, και αρκετά ενημερωμένους σε εκδόσεις - όχι μόνο τις εύπεπτες "θερινές".

Το Πόρτο Κατσίκι, με τα σμαραγδένια νερά κάτω από τα βράχια να σε ανακουφίζουν από τον κάματο των πολλών σκαλοπατιών που πρέπει να ανέβεις στο γυρισμό...

Και με το μπαράκι - παράγκα under the rocks να σε δροσίζει με μοχίτο on the rocks και ρέγκε...

Στην άκρη του νησιού στέκει αγέρωχο το ακρωτήρι Λευκάτας, που κατά πολλούς δώρισε το όνομά του στη Λευκάδα. Είναι χαρακτηριστικοί οι άγριοι και λευκοί του βράχοι. Εκεί που σήμερα ορθώνεται ο φάρος του 1890 βρισκόταν ο ναός του Λευκάτα Απόλλωνα, φημισμένος στην αρχαιότητα. Από το βράχο έριχναν, συνήθως καταδίκους, για να εξευμενίσουν τους θεούς της θάλασσας... από εκεί πήδηξε και η μεγάλη Σαπφώ, η δέκατη μούσα της Ελλάδας, για τον ανεκπλήρωτο έρωτά της για τον όμορφο Φάωνα! Τόλμησα ένα κολάζ, με τα λόγια του Μενάνδρου για το... συμβάν. Από τότε ίσως το ακρωτήρι λέγεται και "Κάβος της Κυράς"...

Για τους... καταρράκτες του Δημοσάρη, αυτό το αναπάντεχο και πολύ όμορφο θέαμα βουτηγμένο σ'ένα εξαιρετικό περιβάλλον 10 λεπτά από το κοσμικό Νυδρί, λέει πολλά περισσότερα η φίλη Roadartist εδώ   Μόνο, να'ταν περισσότεροι οι έλληνες επισκέπτες... τι διάολο μόνο τους σκανδιναβούς συγκινεί η ομορφιά;

Λίγο πιο πάνω και απέναντι απ'το Νυδρί βρίσκεται το χαριτωμένο νησάκι Μαδουρή του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, με το παλιό σπίτι της οικογένειας να βάζει παστέλ πινελιές στη - σαν ζωγραφιά - όψη του! Εννοείται ότι εδώ δεν "πιάνουν" θαλαμηγοί και κρουαζερόπλοια, όπως γίνεται στο γειτονικό Σκορπιό του Ωνάση, παρά μόνο ψαρόβαρκες των ντόπιων...

Πίσω στην πόλη της Λευκάδας, για μια επίσκεψη στο, μοναδικό για την Ελλάδα, Μουσείο Φωνογράφου και Παλαιών Ενθυμημάτων. Ανήκει στον πολύ συμπαθητικό αγωνιστή Τάκη Κατωπόδη, ο οποίος μόνος και χωρίς ενίσχυση από γραφειοκρατικούς κρατικούς οργανισμούς παλεύει με αξιοπρέπεια για τη διάσωση της συλλογικής μας μνήμης... Και γι'αυτό έχει γράψει περισσότερα και με ευαισθησία η Roadartist εδώ
 

Να και οι φοβεροί... απάχηδες της Λευκάδος, εν έτει 1950, από την ανεξάντλητη συλλογή του καλού μας μουσείου!

Το δειλινό γίνεται ομορφότερο όταν πίνεις το καφεδάκι σου στους μύλους του Αη-Γιάννη και αγναντεύεις ένα από τα καλύτερα ηλιοβασιλέματα στην επικράτεια, δίπλα στους "ιπτάμενους" kite surfers (συνδυασμός surfing και αερόστατου, βλ. εδώ ) που τέτοια ώρα μοιάζουν σαν αδέσποτες χρυσόμυγες στον δυνατό αέρα της περιοχής...

Δεν θα μπορούσα να κλείσω το μίνι αφιέρωμα χωρίς να αναφερθώ στα πεντακάθαρα, γαλαζωπά νερά του Αη-Νικήτα που θυμίζουν Καραϊβική! Είναι πανέμορφες τόσο η παραλία μπροστά στον μικρό οικισμό (από τους ομορφότερους του νησιού) χωμένο μες στις ελιές και τα τζιτζίκια, όσο και η κοντινή του Μύλου, που χρειάζεται καραβάκι για να πας μιας και το μονοπάτι έπεσε με τους πρόσφατους σεισμούς.

Ε, μιας και αρχίσαμε με "πήδους", ας τελειώσουμε έτσι...

Ελπίζω να σας δρόσισα, γιατί τούτος ο καιρός μάς έχει βάλει μεγάλες φωτιές!

Η σύνοδος των λύκων

Στη Λισαβόνα γίνεται σήμερα και αύριο (19-20/11) η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ, μέσα σε αστυνομοκρατούμενο περιβάλλον με τον πορτογαλικό λαό να ετοιμάζει μαζικά συλλαλητήρια, σε συνεργασία με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης.

Κεντρικό θέμα το νέο στρατηγικό δόγμα

Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων των 28 μελών της λυκοσυμμαχίας αναμένεται να καταλήξουν στη «νέα στρατηγική αντίληψη ΝΑΤΟ 2020», δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη σχέση με τους «στρατηγικούς εταίρους» Ρωσία, Κίνα, Ινδία κ.ά. Με το πρόσχημα «νέων απειλών του 21ου αιώνα», οι Νατοϊκοί επιδιώκουν να επεκτείνουν και τους λεγόμενους προληπτικούς πολέμους, ενισχύοντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα για το «πρώτο πυρηνικό πλήγμα».

Σε ό,τι αφορά τη λεγόμενη «αντιπυραυλική άμυνα», οι αρχικές αντιρρήσεις της Ρωσίας έχουν αμβλυνθεί - καθώς φαίνεται να έχει αποσπάσει ορισμένα ανταλλάγματα - και δηλώνει πως δε βλέπει απειλή από το ΝΑΤΟ. Το σχέδιο προβλέπει πως το αρχικό εγχείρημα της «αντιπυραυλικής ασπίδας» των ΗΠΑ στην Ευρώπη θα καλυφθεί υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ, με τη συμμετοχή και ορισμένων άλλων χωρών.

Σε συνέντευξή του στους «Financial Times» ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Αντερς Φογκ Ράσμουσεν, υποστήριξε πως δεν υπάρχει ανάγκη να κατονομαστεί κάποια συγκεκριμένη χώρα, καθώς υπάρχουν «περισσότερες από 30 χώρες που έχουν - ή επιθυμούν να αποκτήσουν - βαλλιστικούς πυραύλους με την ικανότητα να φτάσουν μια από τις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ». Πάντως, ο ίδιος έχει υποστηρίξει πως το κόστος των 147 εκατομμυρίων ευρώ για την «ασπίδα» θα κατανεμηθεί στα 28 κράτη - μέλη και κάλεσε και τη Ρωσία να λάβει μέρος.

Ακούνητοι οι στρατοί κατοχής

Στο πλαίσιο της Συνόδου θα πραγματοποιηθεί και συνάντηση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων με το σύνολο των χωρών που συμμετέχουν στην αποστολή των Ηνωμένων Εθνών, σταθεροποίησης στο Αφγανιστάν (ISAF). Οι συμμετέχοντες αναμένεται να συμφωνήσουν πως δε θα υπάρξει αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων πριν το 2015. Στη σύνοδο θα παραβρεθεί ο ΓΓ του ΟΗΕ, ο δωσίλογος Πρόεδρος του Αφγανιστάν ενώ πρόσκληση έχει πάρει και ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ, Γκεόργκι Ιβάνοφ.

Η ελληνική πλευρά έχει ήδη αποδεχτεί το νέο στρατηγικό δόγμα και την αντιπυραυλική ασπίδα, δηλώνοντας πριν την αναχώρηση του πρωθυπουργού για τη Λισαβόνα ότι «το νέο Στρατηγικό Δόγμα είναι απαραίτητο, προκειμένου το ΝΑΤΟ να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις νέες προκλήσεις και απειλές κατά της ασφάλειας του ευρώ-ατλαντικού χώρου». Στη σύνοδο της λυκοσυμμαχίας, ο Γ. Παπανδρέου θα συνοδεύεται από τους υπουργούς Εξωτερικών και Εθνικής Αμυνας, καθώς και από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο.

Σε ανακοίνωση για τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα και την επικύρωση του νέου στρατηγικού δόγματος, η Κίνηση για την Εθνική Αμυνα (που αποτελείται από έλληνες απόστρατους αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων) σημειώνει:

Πάλη για να διαλυθεί το ΝΑΤΟ

Ανακοίνωση για τη Σύνοδο και τις αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις στη Λισαβόνα

«Αυτές τις ημέρες πρόκειται να επικυρωθεί από την Σύνοδο κορυφής των μελών του, το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, με σκοπό την παραπέρα εξάπλωσή του και την δολοφονική του δράση.

Η νέα στρατηγική του ΝΑΤΟ στον 21ο αιώνα αποβλέπει στην εδραίωση του παγκόσμιου επεμβατικού του ρόλου και δίνει έμφαση στην προληπτική επέμβαση για την αντιμετώπιση κάθε ενδεχόμενης απειλής, γεγονός που στοχοποιεί κατευθείαν τους λαούς και τα κινήματα τους, ιδιαίτερα σε συνθήκες κλιμακούμενων οικονομικών κρίσεων.

Δίνει βαρύτητα στην οργάνωσή του ως παγκόσμια κατασταλτική δύναμη, προετοιμάζοντας τη στρατιωτική του μηχανή για "διαχείριση κρίσεων", που το ίδιο θα δημιουργεί. Αυτός ο αμαρτωλός οργανισμός, γίνεται πιο αντιδραστικός και επιδιώκει να τρομοκρατήσει και να κάμψει την αντίστασή των λαών, να τους διαχωρίσει σε τιμωρούς και τιμωρημένους θέτοντας έτσι σε δοκιμασία την παγκόσμια ειρήνη προκειμένου να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των "μεγάλων δυνάμεων".

Η αυξανόμενη επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού σε όλη την υφήλιο απαιτεί την άνοδο του επίπεδου του συντονισμού του αντι-ιμπεριαλιστικού αγώνα ενάντια στο ΝΑΤΟ και στους άλλους επιθετικούς οργανισμούς και τα παράγωγά του. Ολοι γνωρίζουμε ότι το ΝΑΤΟ είναι καταδικασμένο στις συνειδήσεις όλων των λαών στον κόσμο και ιδιαίτερα σήμερα.

Εμείς, ως απόστρατοι αξιωματικοί των ΕΔ έχουμε βιώσει από μέσα το ρόλο αυτής της λυκο-συμμαχίας. Το ίδιο και ο ελληνικός λαός, αφού για 60 χρόνια βίωσε εμφύλιο, φυλακές, εξορίες, δικτατορία, διαίρεση της Κύπρου, κλπ. Είναι επιτακτική ανάγκη να αγωνιστούμε για τη διάλυσή του αφού πιστεύουμε ακράδαντα, ότι το ΝΑΤΟ είναι ο εχθρός των λαών και της ειρήνης.

Η Κ.ΕΘ.Α, πιστή στη διακηρυγμένη θέση της ενάντια στην ύπαρξη του ΝΑΤΟ συμμετέχει με αντιπροσωπεία της στην αντί - σύνοδο της Λισαβόνας 19 και 20 Νοεμβρίου, που διοργανώνουν φιλειρηνικά κινήματα απ' όλο τον κόσμο μέλη του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης. Θέλει να εκφράσει με τον τρόπο αυτό την αντίθεσή της στην απειλή και τη χρήση βίας. Το ΝΑΤΟ είναι εχθρός των λαών και της Ειρήνης και πρέπει να διαλυθεί».

(Πηγή: Ριζοσπάστης 19/11/10, οι υπογραμμίσεις δικές μου)

Υ.Γ.1:  Ταυτόχρονη ανάρτηση για το θέμα έκανε η καλή φίλη  Elva  από τη Σουηδία.

Υ.Γ.2: Πόσο επίκαιρο και διαχρονικό το σύνθημα: "ΝΑΤΟ σημαίνει χούντες και πολέμοι", που για άλλη μια φορά φωνάξαμε (πιο πολλοί φέτος) στη προχθεσινή πορεία για το Πολυτεχνείο, παρέα με το άλλο: "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο", κι ας μην έδειξαν τα κανάλια της τηλεχούντας μας ούτε ένα στιγμιότυπο...

Υ.Γ.3:  Για πολλούς λόγους ξανακαθυστέρησα στις επαφές μου μαζί σας μέσω blog, συγχωρέστε με και δείτε με επιείκεια τη νέα διακόσμηση του "σπιτιού" μου. Την έκανα μόνος, αφιερώνοντας κάποιο χρόνο στο Σχεδιαστή Προτύπων του Blogger (πολύ καλό εργαλείο), και έχει σχέση με την (ξύλινη) πόρτα που φυλάω...

Αξίζει να ψηφίσεις;

ΝΑΙ γιατί η ψήφος είναι το τελευταίο δικαίωμα που δεν στο'χουν αφαιρέσει ακόμα!
ΝΑΙ γιατί πρέπει να υπονομεύσεις όσους υπονομεύουν τη ζωή σου!
ΝΑΙ γιατί πρέπει να κοιτάς στα μάτια τα παιδιά σου και να μην σκύβεις το κεφάλι!

ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ !

Παραθέτω το εξαιρετικό άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου (Ριζοσπάστης, 5/11):

Αποχή; Ξανασκέψου το...

Στις ευρωεκλογές του 2009, σε όλες τις χώρες της ΕΕ το «κόμμα» που κέρδισε ήταν η αποχή. Στο σύνολο των χωρών της ΕΕ το ποσοστό των Ευρωπαίων ψηφοφόρων που δεν προσήλθαν να ψηφίσουν ανήλθε στο 55%. Στις ευρωεκλογές, δηλαδή, η αποχή σχημάτισε πανευρωπαϊκή «κυβέρνηση» και μάλιστα... αυτοδύναμη. Ε, και;
Η αποχή σε τίποτα δεν εμπόδισε την ΕΕ, στην ακριβώς επόμενη σύνοδό της, να κηρύξει τη μεγαλύτερη μεταπολεμική κατεδάφιση μισθολογικών, εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων από τον Ατλαντικό μέχρι το Καστελόριζο.
Η αποχή σε τίποτα δεν εμπόδισε την ΕΕ, μόλις πριν λίγες μέρες, στη σύνοδο του Οκτώβρη, να ανακοινώσει μνημόνια διαρκείας για όλες τις χώρες και όλους τους λαούς της ΕΕ.

*

ΤΟ ΜΑΡΤΗ του 2010 διεξήχθησαν περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία. Η αποχή εκτινάχτηκε στο 54% «εκλέγοντας» τον δικό της αυτοδύναμο «περιφερειάρχη». Ε, και;
Η αποχή σε τίποτα δεν εμπόδισε τον Σαρκοζί να εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου αντιασφαλιστική επίθεση εναντίον των Γάλλων εργαζομένων και να μετατρέπει τα Ηλύσια Πεδία σε κέντρο του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και του αντιμεταναστευτικού πογκρόμ.

*

ΤΟΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ΜΑΗ η αποχή στις βουλευτικές εκλογές της Βρετανίας έφτασε στο 35%, ένα από τα μεγαλύτερα που σημειώθηκε ποτέ στη χώρα. Ε, και;
Η αποχή σε τίποτα δεν εμπόδισε τη συμμαχική κυβέρνηση που σχημάτισε ο Κάμερον να προχωρήσει, ανοιχτά, σε κήρυξη πολέμου κατά των λαϊκών στρωμάτων, με την ανακοίνωση προγράμματος 5ετούς (!) λιτότητας, φορτώνοντάς τους βάρη 83 δισ. στερλινών, με απολύσεις που ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο, με περικοπές που ξεκινούν από τις δαπάνες για τις βιβλιοθήκες και την αποκομιδή των σκουπιδιών μέχρι την κατάργηση έως και 40% των δαπανών για την εκπαίδευση!

***

Η ΑΠΟΧΗ, επομένως, ούτε «άγνωστο» φρούτο είναι, ούτε και «εύγευστο», όπως ισχυρίζονται οι τάχα μου «αντισυστημικοί» και «αντικομφορμιστές» θιασώτες της.
Ισα ίσα, με αυτό το (αμερικάνικο) φρούτο είναι που οι πολυεθνικές κυβερνούν την Αμερική εδώ και δεκαετίες.
Σε μια χώρα όπου οι Πρόεδροί της εκλέγονται μόλις από τους μισούς των... μισών που προσέρχονται στις κάλπες, τα 100 εκατομμύρια των φτωχών, των ανέργων, των ανασφάλιστων που συρρέουν στις ουρές των συσσιτίων, διαρκώς αυξάνονται.

*

Η ΑΠΟΧΗ ούτε «ελευθεριακή» στάση συνιστά, ούτε «αντιπατερναλιστικούς» δρόμους ανοίγει, όπως διατείνονται οι διαφημιστές της.
Η «ελεύθερη» επιλογή της αποχής είναι τελικά τόσο «ελεύθερη», όσο και η επιλογή της μαγνητικής βελόνας, που η «ελευθερία» της εξαντλείται στο να δείχνει, πάντα, προς το Βορρά.
Εν προκειμένω η αποχή «ψηφίζει» πάντα υπέρ των ισχυρών του συστήματος.

***

ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ που κόβει μισθούς και συντάξεις, που ναρκοθετεί το μέλλον της νέας γενιάς παράγοντας μια καθημερινότητα «γκρίζα» και μίζερη, δεν είναι φυσικά αφελές.
Δεν περιμένει την πάνδημη έγκριση και το ολόθερμο χειροκρότημα για όσα δεινά προκαλεί στα θύματά του.

Επομένως, για εκείνες τις λαϊκές μάζες που δεν μπορεί να προσεταιριστεί, να εγκλωβίσει, να εξαπατήσει, να θέσει σε ομηρία μέσω των εκβιασμών, των απειλών και των διλημμάτων, έχει επεξεργασμένη τακτική: Την τακτική της «ουδετεροποίησής τους».

ΟΜΩΣ, αυτή η δήθεν «ουδετερότητα» στην οποία οδηγούνται οι υπνωτισμένοι από τις θεωρίες του «όλοι ίδιοι είναι» και του «τίποτα δεν αλλάζει», όχι μόνο δε συνιστά απόρριψη των υπευθύνων για τα κακώς κείμενα, αλλά μετατρέπεται και στον πιο «χρήσιμο» στυλοβάτη τους.
«Ουδετερότητα» δεν υπάρχει ποτέ και για τίποτα.
Πολύ δε περισσότερο σε συνθήκες κοινωνικών αναμετρήσεων και ταξικών διαφοροποιήσεων, η υποτιθέμενη «ουδετερότητα» είναι μια στάση και μια θέση που, εξ αντικειμένου, αθροίζεται με την πλευρά εκείνου που κρατά το μαστίγιο.

*

ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ, η αποχή αποτελεί μια «απόχη», με την οποία το κατεστημένο αδρανοποιεί, παθητικοποιεί και σε μεγάλο βαθμό εξουδετερώνει κοινωνικά στρώματα που «την πατάνε» και, αντί της αντίστασης, σπρώχνονται σε μια πολύ βολική για το κατεστημένο παραίτηση.

***

ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΜΕ ότι ένα μέρος του κόσμου που σκέφτεται να απόσχει θεωρεί ότι με αυτόν τον τρόπο εκδηλώνει τη δυσαρέσκειά του απέναντι σε όσους του «μαυρίζουν» τη ζωή.
Οταν οι Βένετοι και οι Πράσινοι μετατρέπουν την πολιτική σε συνώνυμο της αρπαχτής, της δημαγωγίας, των «θα», των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων, του μαυρογιαλουρισμού. Οταν σαν πολιτική λογίζεται η πασαρέλα του τίποτα, η αποθέωση της βλακείας, η φωταψία της υποκρισίας και του εξυπνακισμού, τότε ο αναχωρητισμός από τα κοινά αρχίζει να μοιάζει με «κίνηση διαφυγής».
Ομως, προσοχή! Η αποχή μπορεί να μοιάζει με «κίνηση διαφυγής», αλλά δεν είναι.
Στην πραγματικότητα είναι ομηρία και εγκλωβισμός στα κηρύγματα που πριμοδοτούν την ιδιώτευση, το «δε βαριέσαι», το «έλα τώρα καημένε», το «δε βγαίνει τίποτα», το «ασχολήσου με την πάρτη σου».
Και όσο ο «απέχων» θα (νομίζει ότι) ασχολείται με την πάρτη του, κάποιοι άλλοι - αυτοί που τον στείλανε στον «καναπέ» του - θα ασχολούνται μαζί του...

*

ΟΣΟΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ σκέφτονται να απόσχουν από τις εκλογές, ας το σκεφτούν:

• Η αποχή τους πόσο θα ενοχλήσει τον τραπεζίτη που πήρε το κομματάκι που του αναλογούσε από τα 28 δισ. του Καραμανλή κι από τα 50 δισ. του Παπανδρέου;
• Η αποχή τους πόσο θα στενοχωρήσει τους βιομήχανους που αποφάσισαν από κοινού με τη ΓΣΕΕ να δώσουν «αύξηση» (το β' εξάμηνο του 2011) στον εργάτη ύψους 18 λεπτών του ευρώ;
• Η αποχή τους πόσο θα πειράξει τους εφοπλιστές από το να αντλούν από δημόσιο ταμείο δισεκατομμύρια για να κατασκευάζουν τα πλοία τους στην... Κίνα;
• Η αποχή τους πόσο θα «προβληματίσει» την τρόικα, τον τραπεζίτη Προβόπουλο, τον τραπεζίτη Τρισέ, τον «σοσιαλιστή» Ντομινίκ Στρος - Καν;
• Η αποχή τους τι θα φέρει πίσω από τους κομμένους μισθούς, τις συντάξεις, τα δώρα, τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα;

*

ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ, ειδικά οι νέοι, έχουν επομένως να απαντήσουν:
Εκτός από υποζύγια θα επιτρέψουν στους ΔυΝάσΤες τους να τους θεωρούν και απαθείς παρατηρητές;
Θα επιτρέψουν να σαμποταριστεί η έννοια της συλλογικότητας μέσα στη φενάκη και στα αδιέξοδα του ατομισμού;

*

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΕΙΝΑΙ:
Ασφαιρη διαμαρτυρία ή δραπέτευση από το θερμοκήπιο του «οχαδερφισμού»;
Αιχμαλωσία στην «ιλουστρασιόν» όχθη της αποξένωσης ή άρνηση του μηδενισμού;
Ανώδυνη για το σύστημα εκτόνωση της συσσωρευμένης οργής ή μετάπλασή της σε ριζοσπαστική συνείδηση;

***

ΤΕΛΟΣ - και για να είμαστε καθαροί - προς όσους «φλερτάρουν» με την αποχή, τους λέμε πως:
Ακόμα κι αν πάνε να ψηφίσουν,
εφόσον υποκύψουν σε εκείνους που έχουν βάλει την Ελλάδα σε «μνημόνια» εδώ και 40 χρόνια,
ή «τσιμπήσουν» στα φληναφήματα περί «καταγγελτικής» ψήφου γενικώς και αορίστως, ψηφίζοντας τους πολύχρωμους ένοικους της ίδιας καπιταλιστικής «πολυκατοικίας»,
τότε, πάλι μια τρύπα στο νερό θα κάνουν!

ΤΟ ΘΕΜΑ, λοιπόν, είναι να μην παραμυθιαστούν, με κανέναν τρόπο: Είτε διά της απουσίας τους, είτε διά της παρουσίας τους ενώπιον της κάλπης.
Που σημαίνει: «Μαύρο» και στους επίσημους, «μαύρο» και στους ανεπίσημους, τους «ανεξάρτητους» και πολύχρωμους «οικιακούς βοηθούς» της τρόικας.

*

ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ:
Ψήφος απόρριψης της ξεστρατισμένης «εξέγερσης» του καναπέ,
ψήφος απόρριψης της ισοπέδωσης και της μοιρολατρίας,
ψήφος διεκδίκησης μιας κοινωνίας αγωνιστικής και ανθρώπινης,
ψήφος τιμωρίας των κομμάτων της πλουτοκρατίας, του ΔΝΤ, της ΕΕ, των «Ζήμενς», των Βατοπεδίων,

ψήφος ανατροπής

ψήφος υποστήριξης σε μια δύναμη που όσες διαφωνίες κι αν υπάρχουν μαζί της κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ανιδιοτέλεια, τη συνέπεια, τη σοβαρότητα, τη φερεγγυότητά της,
ψήφος στη «Λαϊκή Συσπείρωση», ψήφος στο ΚΚΕ.

Λασπωμένος ΑΡΗΣ...

Είχα υποσχεθεί, στον καλό φίλο AnimationAris, ένα "φωτορεπορτάζ" από τον αγώνα κυπέλου του ΑΡΗ στα Τρίκαλα. Δε φανταζόμουν, ούτε και κανένας άλλος ανά την επικράτεια, ότι θα κατέληγε στον αποκλεισμό, από το θεσμό, της "κίτρινης θύελλας"...

Θα'θελα να έγραφα περισσότερα αλλά βυθίστηκα στο λασπερό βούρκο του γηπέδου μαζί με την ομάδα μου, η οποία παρά τα όσα έγιναν, όπως κι αν έγιναν, δεν δικαιούνταν να χάσει (και) αυτό το παιχνίδι!

Οι "Σακαφλιάδες" ζήλεψαν τις φιέστες του "Βικελίδης"


...όταν δεν στρέφονταν κατά του "εσωτερικού εχθρού"


...ή κατά των επίσης θερμοκέφαλων "αντιπάλων"
με αποτέλεσμα να χορτάσουμε δακρυγόνα και διακοπή


Πιστοί του θεού, υπό κατακλυσμιαία νεροποντή...


Κι ο Έκτωρ βρεγμένος και μοναχικός γερόλυκος...


Στο γήπεδο (τρόπος του λέγειν), μόνες πρόσφορες ενέργειες οι... "γιόμες"


με συνήθη προορισμό το... "ταρτάν", αφού τα πόδια κόλλαγαν στη λάσπη!


Μέχρι που έφτασε η στιγμή των πέναλτι...


...και κάποιοι βρήκαν δίχτυα, κάποιοι άλλοι πάλι, όχι!

Ατομικό συμπέρασμα: δεν ξαναπαρακολουθώ αγώνα ποδοσφαίρου ή μπάσκετ του ΑΡΗ στα Τρίκαλα, γιατί τελευταία χάνουμε ανελλιπώς και εγώ είμαι σε επικίνδυνη ηλικία!

Τοπικό συμπέρασμα: μπράβο στα Τρίκαλα! Παίξαν με ψυχή και πάθος και δεν τους ψέγει κανείς (τους παίκτες) ούτε για το γήπεδο, ούτε για τα φαλτσοσφυρίγματα...

Συλλογικό συμπέρασμα: οι Αρειανοί είμαστε και Έλληνες, όπερ εστί: δε σκύβουμε το κεφάλι, δεν πετάμε τις ασπίδες!

Άντε τώρα, vamos αδέρφια για Super και Europa Leages !

Ο Χειμώνας μας φέρνει πιο κοντά.

"Πιάσαν τα πρωτοβρόχια, έφυγαν τα χελιδόνια." Έτσι αρχίζαμε τις εκθέσεις κάποτε στα δημοτικά σχολεία και αυτά μας τα λόγια σηματοδοτούσαν την έναρξη της καινούργιας σχολικής χρονιάς.
Κάπως έτσι σηματοδοτώ κι εγώ τη νέα περίοδο... Ήρθε καιρός να ανοίξω ξανά τις πόρτες και τα παράθυρα του ψηφιακού μου σπιτιού, να μπει φρέσκος αέρας για να διώξει τη θερινή ραστώνη, να έρθετε και εσείς όλοι να σας φιλέψω γλυκό του κουταλιού και φρέσκο τσίπουρο! Μου'λειψε το τόσο αναζωογονητικό "μασλάτι" μας (VAD ζήλεψα τις φράσεις σου) κι ανυπομονώ για τη συνέχεια...
Απουσίασα καιρό λόγω πολύ ευχάριστων οικογενειακών εξελίξεων αλλά και πολύ πιεστικών κι αγχωτικών επαγγελματικών συνθηκών... Να'μαι όμως πάλι εδώ και χαίρομαι που οι περισσότεροι από εσάς είστε καλά!

Δεν σας κρύβω ότι μπήκα στον πειρασμό να σταματήσω να γράφω, ειδικά μπροστά στην επέλαση της "πραγματικής ζωής" στη ζωή μου, όμως δεν σταμάτησα να σας διαβάζω φίλοι μου (έστω κι αν δεν προλάβαινα ή δεν μπορούσα να σας γράφω), και διαπίστωσα ότι το αίσθημα της φιλίας και της αλληλεγγύης (ακόμα και της ψηφιακής) είναι πολύ δυνατό για να το ξεπεράσω. Ξεκίνησε μια κουβέντα για το μέσο η φίλη Black Bedlam, έχει ξαναγίνει και νομίζω ότι ο προβληματισμός θα συνεχίζει όμως τελικά πιστεύω ότι στην Ελλάδα του "μολών λαβέ" δεν πρέπει να καταθέτουμε τα όπλα αλλά, από όποιο μετερίζι μάς έτυχε, να πολεμάμε... και ως μαθηματικός μπορώ σίγουρα να πω ότι το δίκιο (των πολλών) έχει πάντα πρόσημο "+" ενώ το άδικο (των λίγων) έχει πάντα "-" , αυτή είναι η ατέρμονη "ακολουθία" της ανθρωπότητας!

Το παραπάνω σκίτσο του Στάθη με έβαλε σε σκέψεις: τελικά η "κρίση" ποιανού κρίση είναι; Μήπως απλώς είναι η τέλεια ευκαιρία του Συστήματος να περάσει όλα τα μέτρα που του χρειάζονται για την επιβίωσή του και να πάρει πίσω όσα δικαιώματα καταχτήθηκαν στο παρελθόν με αίμα; Και όσοι το βλέπουμε έτσι θα συνεχίσουμε να ζούμε μέσα στην "μαλθακία" και να υπομένουμε το βιασμό "εφόσον δεν μπορούμε να τον αποφύγουμε";

Υπάρχουν όμως και ευχάριστα πράγματα στην "παλιοζωή" μας κι αυτά είναι που μας κρατάνε "ζωντανούς" και μας εμπνέουν! Όπως για παράδειγμα η ομάδα μου ο ΑΡΗΣ ! Η ομάδα που, στον βίαια επιχειρηματικό κόσμο του επαγγελματικού αθλητισμού, διοικείται από το εκλεγμένο συμβούλιο της Λέσχης Φίλων του, διαθέτει τους πιο μαχητικούς (και ταυτόχρονα πιο ειρηνιστές) φιλάθλους και γράφει ιστορία (με μέθοδο, αυταπάρνηση και πολλή δουλειά) απέναντι σε ευρωπαϊκά και ντόπια "θηρία". Ιστορία ήθους και αγώνα!

Θέλω να κλείσω αυτό το μακροσκελές καλωσόρισμα (συγχωρέστε με) με ένα τραγούδι των πατεράδων μας, που όταν το σιγοσφυρίζω αλλάζει η διάθεσή μου και τονώνεται η αυτοπεποίθησή μου. ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ και ιδιαίτερα στην μαχήτρια Black Bedlam, στον πολύπαθο Kanthar0 και στο φαντάρο Red Shark (που, για διαφορετικούς λόγους, δίνει ο καθένας τη μάχη του)!

Είμαι πεπεισμένος ότι αυτός ο Χειμώνας θα μας φέρει πιο κοντά, έχουμε ανάγκη τη ζέστη της συντροφιάς και των αγώνων!

Μαλλιά σγουρά, μαλλιά κοράκου χρώμα
που ανέμιζε ο αγέρας στα ζερβά
σας αγαπούσα πάντοτε και τώρα
η δόλια μου καρδιά στενάζει και πονά.

Πάει καιρός που έβγαινες στους δρόμους
τη σκούφια φόραγες λεβέντικα στραβά
και τα μαλλιά χυτά πάνω στους ώμους
τ' ανέμιζε ο αγέρας στα ζερβά.

ΘΑ'ΡΘΟΥΝ ΚΑΙΡΟΙ, ΚΑΙΡΟΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ
σκλάβοι δε θα 'ναι τότε οι λαοί
θα ζούμε τότε πια αδελφωμένοι
σε μια ελεύθερη ειρηνική ζωή.

Εγώ Άη-Στράτη δε φοβάμαι
είναι κι αυτή μια Ελληνική γωνιά
ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΑΣ ΚΙ ΑΝ ΑΣΠΡΙΣΑΝ
ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ Η ΒΑΡΥΧΕΙΜΩΝΙΑ !

Καλό καλοκαίρι!

Τελευταία μέρα στη δουλειά, ώρα για ουσιαστικές καλοκαιρινές ανάσες.
Από τη Λευκάδα και στη συνέχεια από την "σύντεκνη" Κεφαλλονιά θα σας στέλνω δροσερά χαιρετίσματα, κι αν βρω χρόνο και pc θα'ρχομαι στα σπίτια σας για ένα γεια!
Καλό καλοκαίρι σε όλους! Καλώς να βρεθούμε πάλι!

Δυο μουσικά αντίο, για να'χουμε κουράγιο στον ψυχρό χειμώνα που μας ετοιμάζουν:

"ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΙ"
Στίχοι: Νίκος Σαλαβάτης
Μουσική: Θανάσης Γκαϊφύλιας
Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Γκαϊφύλιας & Μιλτιάδης Πασχαλίδης ( Ντουέτο )

Σ' ένα κόσμο με σειρήνες, στους πολλούς δίχως ευθύνες και σε όσους δίχως
μνήμες μου μιλούν για τα παιδιά, αντιστέκομαι.

Σ' όλους που τα ξέρουν όλα, και σ' αυτούς που θέλουν τώρα όλα αυτά που
ούτε οι ίδιοι ονειρεύτηκαν, αντιστέκομαι.

Σε ατάλαντους κριτές, άγνωστης μάχης μαχητές που δεν πολέμησαν ποτέ,
αντιστέκομαι.

Στους άλλους, που μιλούν πάντα για άλλους, που δε βλέπουνε μπροστά τους
καθισμένοι στη σκιά τους, αντιστέκομαι.

Στους φίλους, που δεν ξέρουν τι είναι φίλος, που οι πόνοι όταν σε σφίγγουν
ψάχνουν πόρτα για να φύγουν, αντιστέκομαι.

Αντιστέκομαι στη βία, που τη βάφτισαν αγία και σε όσους έχουν μάθει ν' ασελγούν στην ιστορία, αντιστέκομαι.

Σε εραστές της εξουσίας, ( σπέρματα άνευ ουσίας ), σε γραφειοτρομοκράτες
δίχως ίχνος φαντασίας, αντιστέκομαι.

Στους βλάκες, τους κρετίνους, τους μαλάκες, που παντού με ξένες πλάτες
μας ξεσκίζουνε, αντιστέκομαι.

Στους φίλους, που δεν ξέρουν τι είναι φίλος, που οι πόνοι όταν σε σφίγγουν
ψάχνουν πόρτα για να φύγουν, αντιστέκομαι.

Μα μένω σ' ένα χώμα ποτισμένο μ' αίμα, και κόκκαλα σπαρμένο αυτών που
εμπιστεύομαι.

Εμπιστεύομαι τον ήλιο, τη σελήνη και το φίλο που ονειρεύεται, εμπιστεύομαι.

Τα παιδιά που όταν δακρύζουν σ' αγκαλιές που παν ν' ανθίσουν τις ποτίζουν με
φιλιά, εμπιστεύομαι.


Τώρα, βάλτε τα ηχεία στο maximum και... καλή τύχη μάγκες!




"ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ ΜΑΓΚΕΣ"
Στίχοι: Αλέκος Αράπης
Μουσική: Παύλος Σισηρόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Παύλος Σιδηρόπουλος

Ληστέψανε την τράπεζα
και τι με νοιάζει εμένα
δεν είμαι με κανένα.
Σου λέω καλά της κάνανε
γιατί μας προκαλούσε,
γεμάτη εκατομμύρια,
ενώ κι ο Θεός πεινούσε.

Περαστικοί, αδιάφορα,
εκάτσαν και κοιτούσαν,
του διευθυντή της οι κοιλιές
κι αυτούς τους ενοχλούσαν,
κάποιος πανικοβλήθηκε
μπας κι ήτανε ο γιος του
κι ο ιδρωμένος λογιστής,
μπας κι ήταν ανεψιός του
κι όσο για τον ταμία που πήγε ν' αμυνθεί,
όταν αναρωτήθηκε για ποιόν και το γιατί,
"στα αρχίδια μου" ψιθύρισε
και γέμισε τις τσάντες.
"Άντε... και καλή τύχη μάγκες!"

Στο μπάτσο βλέπεις πέρασε μονάχα η κοροϊδία,
να έχει την ψευδαίσθηση πως είναι εξουσία
και τώρα η χήρα του με δύο ορφανά,
με τρεις κι εξήντα σύνταξη, τη μοίρα βλαστημά
και μια άγνωστη αιτία.

Ψωροκορώνα γράμματα στο τζόγο της ζωής
"Επάγγελμα;" "Ποιο επάγγελμα;"
"Τι επάγγελμα;" "Ληστής"
Τα τέρατα δικάστηκαν με μάρτυρα την πείνα,
αποκλεισμένα μια ζωή σε ακούσια καραντίνα.
Η απελπισία περίστροφο και σφαίρες της οι ανάγκες.
Άντε... και καλή τύχη μάγκες.
Άντε... και καλή τύχη μάγκες.
Άντε... και καλή τύχη μάγκες.

Το τάβλι και μια συναυλία

Κατά το συνήθειο μου, τώρα τελευταία, παραθέτω δύο επισημάνσεις για την Τέχνη και το Σήμερα με βαθύ συμβολισμό:

1) "Το τάβλι"

Ο καλός φίλος, ηθοποιός Βασίλης Νανάκης

Ανέβηκε και στα Τρίκαλα την εβδομάδα που μας πέρασε η θεατρική παράσταση "Το τάβλι" του Δ.Κεχαΐδη, σε σκηνοθεσία Άρη Ρέτσου και πρωταγωνιστές τους: Βασίλη Νανάκη και Γιάννη Παπαϊωάννου. Η παράσταση ήταν μια όαση δροσιάς στα φλογισμένα Τρίκαλα και πλήθος κόσμου συνέρρευσε για να την παρακολουθήσει, έχοντας ως επιπλέον κίνητρο την παρουσία του συμπολίτη "θεατρανθρώπου" Βασίλη Νανάκη (που τελευταία έγινε γνωστός και στο ευρύτερο κοινό με την συμμετοχή του στο φιλμ "Ψυχή Βαθιά" του Π. Βούλγαρη).

Η σκηνοθεσία του Ρέτσου λιτή και υποβλητική και η διδασκαλία του στους δύο ηθοποιούς άριστη, οι οποίοι δανειζόμενοι την μανιέρα βωβού κινηματογράφου υποδύθηκαν καταπληκτικά δύο νεοέλληνες στις αρχές του '70 που πάνω από μια παρτίδα τάβλι σχεδιάζουν κόλπα για να ξεφύγουν από τη μιζέρια της φτώχιας που τους τυραννά. Οι ήρωές τους μάς παραδίδουν στο τέλος ένα τρανταχτό δείγμα ανθρωπιάς και ευαισθησίας, που από ότι φαίνεται "έπιασε" το φιλοθεάμον κοινό κι αυτό με την σειρά του ανταποκρίθηκε με ένα ζεστό και παρατεταμένο χειροκρότημα.


Το έργο ανέβηκε με επιτυχία και άριστες κριτικές στην Αθήνα την Άνοιξη, στο θέατρο "Αργώ" και τώρα ακολουθεί μια "αποκεντρωμένη" πορεία για το καλοκαίρι σε όλη την Ελλάδα. Αν το "συναντήσετε" κάπου, μην διστάσετε να το παρακολουθήσετε. Χαρίζει αναμφισβήτητα αποθέματα ζεστασιάς για το "κρύο" φθινόπωρο, που ενσκήπτει οσονούπω στη χώρα μας!

Στο έργο έχουν αναφερθεί σχετικά η Αλίκη των "Πλάνητων Σκέψεων" (πατήστε εδώ) και ο Βασίλης του "ΑΠΟΥΡΩ" (πατήστε εδώ), ο οποίος γιορτάζει τα "γενέθλιά" του (να τα εκατοστήσει βεβαίως, βεβαίως!)

Υ.Γ. Η παράσταση δόθηκε στο καταπληκτικό θεατράκι του Κάστρου των Τρικάλων. Η ποιότητα των φωτογραφιών δεν είναι καλή, γιατί είναι τραβηγμένες με κινητό χωρίς φλας. Sorry...

2) Η Συναυλία

Την Τρίτη 6/7 στις 7μμ στο Σύνταγμα το ΠΑΜΕ μαζί με τον Πανελλήνιο Μουσικό Σύλλογο και το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών διοργανώνουν μεγάλη συναυλία διαμαρτυρίας με τίτλο: "Ένα τραγούδι για τον Αγώνα". Επιτέλους, πρέπει να ακουστεί και η φωνή της τέχνης σ'αυτούς τους δύσκολους καιρούς που περνάμε!

Στη συναυλία παίρνουν μέρος οι: Βαγγέλης Κορακάκης, Βασίλης Λέκκας, Παντελής Θαλασσινός, Χρήστος Θηβαίος, Γιάννης Κούτρας, Αφροδίτη Μάνου, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Μίλτος Πασχαλίδης, Λάκης Παπαδόπουλος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Φίλιππος Πλιάτσικας, Μάνος Πυροβολάκης, Λάκης Χαλκιάς, Ευσταθία.

Οι διοργανωτές σημειώνουν:
«Στη μάχη που δίνουμε», σημειώνει στην ανακοίνωση - κάλεσμα η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, «αξιοποιούμε την προσφορά καλλιτεχνών για να δυναμώνει ο αγώνας. Ενα τραγούδι στον αγώνα κατά της βαρβαρότητας που θέλουν να μας επιβάλουν. Για να τους σταματήσουμε. Να εμποδίσουμε το έγκλημά τους σε βάρος της ζωής μας».
Σε ανακοίνωσή του επίσης ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος σημειώνει: «Η Τέχνη μπορεί και πρέπει να παίξει το ρόλο της. Να γίνει η φωνή του ταξικού αγώνα».
«Οι Ελληνες ηθοποιοί» - τονίζει σε ανακοίνωσή του το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών - «σαν κομμάτι των εργαζομένων δε θα μπορούσαμε παρά να συνεισφέρουμε με το δικό μας τρόπο στην παλικαρίσια μάχη που μήνες τώρα δίνει η εργατική τάξη της χώρας μας, μέσα από τα ταξικά συνδικάτα που συναποτελούν το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο για την απόκρουση των αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων. Το ΠΑΜΕ, που σήκωσε το ανάστημα του εργατικού κινήματος κόντρα στην ηττοπάθεια, το συμβιβασμό, το φιλοεργοδοτικό και φιλοκυβερνητικό συνδικαλισμό (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ). Που προσπάθησε να δείξει στο λαό μας ότι έχει δύναμη, ότι οι εργαζόμενοι μπορούν, αρκεί να το θέλουν, να σταματήσουν τη βαρβαρότητα».

Όσοι βρεθείτε στην Αθήνα μπορείτε να παρακολουθήσετε τη συναυλία και να τη χαρείτε, οι υπόλοιποι απλώς θα ζηλεύουμε. Ο αγώνας χρειάζεται το τραγούδι γιατί τον εμψυχώνει. Ας θυμηθούμε το σύνθημα της θρυλικής ΕΠΟΝ: "Πολεμάμε και τραγουδάμε"!

Υ.Γ. 7/7/10
Η συναυλία σημείωσε μεγάλη επιτυχία! Χιλιάδες άνθρωποι τραγούδησαν, μαζί με δεκάδες ανθρώπους της Τέχνης, πολλά τραγούδια για τους αγώνες που έγιναν και πήραν βαθιές ανάσες για τους αγώνες που έρχονται. Πολλοί φίλοι μου παραβρέθηκαν και δήλωσαν ενθουσιασμένοι!
Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ.