Καλό καλοκαίρι!

Τελευταία μέρα στη δουλειά, ώρα για ουσιαστικές καλοκαιρινές ανάσες.
Από τη Λευκάδα και στη συνέχεια από την "σύντεκνη" Κεφαλλονιά θα σας στέλνω δροσερά χαιρετίσματα, κι αν βρω χρόνο και pc θα'ρχομαι στα σπίτια σας για ένα γεια!
Καλό καλοκαίρι σε όλους! Καλώς να βρεθούμε πάλι!

Δυο μουσικά αντίο, για να'χουμε κουράγιο στον ψυχρό χειμώνα που μας ετοιμάζουν:

"ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΙ"
Στίχοι: Νίκος Σαλαβάτης
Μουσική: Θανάσης Γκαϊφύλιας
Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Γκαϊφύλιας & Μιλτιάδης Πασχαλίδης ( Ντουέτο )

Σ' ένα κόσμο με σειρήνες, στους πολλούς δίχως ευθύνες και σε όσους δίχως
μνήμες μου μιλούν για τα παιδιά, αντιστέκομαι.

Σ' όλους που τα ξέρουν όλα, και σ' αυτούς που θέλουν τώρα όλα αυτά που
ούτε οι ίδιοι ονειρεύτηκαν, αντιστέκομαι.

Σε ατάλαντους κριτές, άγνωστης μάχης μαχητές που δεν πολέμησαν ποτέ,
αντιστέκομαι.

Στους άλλους, που μιλούν πάντα για άλλους, που δε βλέπουνε μπροστά τους
καθισμένοι στη σκιά τους, αντιστέκομαι.

Στους φίλους, που δεν ξέρουν τι είναι φίλος, που οι πόνοι όταν σε σφίγγουν
ψάχνουν πόρτα για να φύγουν, αντιστέκομαι.

Αντιστέκομαι στη βία, που τη βάφτισαν αγία και σε όσους έχουν μάθει ν' ασελγούν στην ιστορία, αντιστέκομαι.

Σε εραστές της εξουσίας, ( σπέρματα άνευ ουσίας ), σε γραφειοτρομοκράτες
δίχως ίχνος φαντασίας, αντιστέκομαι.

Στους βλάκες, τους κρετίνους, τους μαλάκες, που παντού με ξένες πλάτες
μας ξεσκίζουνε, αντιστέκομαι.

Στους φίλους, που δεν ξέρουν τι είναι φίλος, που οι πόνοι όταν σε σφίγγουν
ψάχνουν πόρτα για να φύγουν, αντιστέκομαι.

Μα μένω σ' ένα χώμα ποτισμένο μ' αίμα, και κόκκαλα σπαρμένο αυτών που
εμπιστεύομαι.

Εμπιστεύομαι τον ήλιο, τη σελήνη και το φίλο που ονειρεύεται, εμπιστεύομαι.

Τα παιδιά που όταν δακρύζουν σ' αγκαλιές που παν ν' ανθίσουν τις ποτίζουν με
φιλιά, εμπιστεύομαι.


Τώρα, βάλτε τα ηχεία στο maximum και... καλή τύχη μάγκες!




"ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ ΜΑΓΚΕΣ"
Στίχοι: Αλέκος Αράπης
Μουσική: Παύλος Σισηρόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Παύλος Σιδηρόπουλος

Ληστέψανε την τράπεζα
και τι με νοιάζει εμένα
δεν είμαι με κανένα.
Σου λέω καλά της κάνανε
γιατί μας προκαλούσε,
γεμάτη εκατομμύρια,
ενώ κι ο Θεός πεινούσε.

Περαστικοί, αδιάφορα,
εκάτσαν και κοιτούσαν,
του διευθυντή της οι κοιλιές
κι αυτούς τους ενοχλούσαν,
κάποιος πανικοβλήθηκε
μπας κι ήτανε ο γιος του
κι ο ιδρωμένος λογιστής,
μπας κι ήταν ανεψιός του
κι όσο για τον ταμία που πήγε ν' αμυνθεί,
όταν αναρωτήθηκε για ποιόν και το γιατί,
"στα αρχίδια μου" ψιθύρισε
και γέμισε τις τσάντες.
"Άντε... και καλή τύχη μάγκες!"

Στο μπάτσο βλέπεις πέρασε μονάχα η κοροϊδία,
να έχει την ψευδαίσθηση πως είναι εξουσία
και τώρα η χήρα του με δύο ορφανά,
με τρεις κι εξήντα σύνταξη, τη μοίρα βλαστημά
και μια άγνωστη αιτία.

Ψωροκορώνα γράμματα στο τζόγο της ζωής
"Επάγγελμα;" "Ποιο επάγγελμα;"
"Τι επάγγελμα;" "Ληστής"
Τα τέρατα δικάστηκαν με μάρτυρα την πείνα,
αποκλεισμένα μια ζωή σε ακούσια καραντίνα.
Η απελπισία περίστροφο και σφαίρες της οι ανάγκες.
Άντε... και καλή τύχη μάγκες.
Άντε... και καλή τύχη μάγκες.
Άντε... και καλή τύχη μάγκες.

Το τάβλι και μια συναυλία

Κατά το συνήθειο μου, τώρα τελευταία, παραθέτω δύο επισημάνσεις για την Τέχνη και το Σήμερα με βαθύ συμβολισμό:

1) "Το τάβλι"

Ο καλός φίλος, ηθοποιός Βασίλης Νανάκης

Ανέβηκε και στα Τρίκαλα την εβδομάδα που μας πέρασε η θεατρική παράσταση "Το τάβλι" του Δ.Κεχαΐδη, σε σκηνοθεσία Άρη Ρέτσου και πρωταγωνιστές τους: Βασίλη Νανάκη και Γιάννη Παπαϊωάννου. Η παράσταση ήταν μια όαση δροσιάς στα φλογισμένα Τρίκαλα και πλήθος κόσμου συνέρρευσε για να την παρακολουθήσει, έχοντας ως επιπλέον κίνητρο την παρουσία του συμπολίτη "θεατρανθρώπου" Βασίλη Νανάκη (που τελευταία έγινε γνωστός και στο ευρύτερο κοινό με την συμμετοχή του στο φιλμ "Ψυχή Βαθιά" του Π. Βούλγαρη).

Η σκηνοθεσία του Ρέτσου λιτή και υποβλητική και η διδασκαλία του στους δύο ηθοποιούς άριστη, οι οποίοι δανειζόμενοι την μανιέρα βωβού κινηματογράφου υποδύθηκαν καταπληκτικά δύο νεοέλληνες στις αρχές του '70 που πάνω από μια παρτίδα τάβλι σχεδιάζουν κόλπα για να ξεφύγουν από τη μιζέρια της φτώχιας που τους τυραννά. Οι ήρωές τους μάς παραδίδουν στο τέλος ένα τρανταχτό δείγμα ανθρωπιάς και ευαισθησίας, που από ότι φαίνεται "έπιασε" το φιλοθεάμον κοινό κι αυτό με την σειρά του ανταποκρίθηκε με ένα ζεστό και παρατεταμένο χειροκρότημα.


Το έργο ανέβηκε με επιτυχία και άριστες κριτικές στην Αθήνα την Άνοιξη, στο θέατρο "Αργώ" και τώρα ακολουθεί μια "αποκεντρωμένη" πορεία για το καλοκαίρι σε όλη την Ελλάδα. Αν το "συναντήσετε" κάπου, μην διστάσετε να το παρακολουθήσετε. Χαρίζει αναμφισβήτητα αποθέματα ζεστασιάς για το "κρύο" φθινόπωρο, που ενσκήπτει οσονούπω στη χώρα μας!

Στο έργο έχουν αναφερθεί σχετικά η Αλίκη των "Πλάνητων Σκέψεων" (πατήστε εδώ) και ο Βασίλης του "ΑΠΟΥΡΩ" (πατήστε εδώ), ο οποίος γιορτάζει τα "γενέθλιά" του (να τα εκατοστήσει βεβαίως, βεβαίως!)

Υ.Γ. Η παράσταση δόθηκε στο καταπληκτικό θεατράκι του Κάστρου των Τρικάλων. Η ποιότητα των φωτογραφιών δεν είναι καλή, γιατί είναι τραβηγμένες με κινητό χωρίς φλας. Sorry...

2) Η Συναυλία

Την Τρίτη 6/7 στις 7μμ στο Σύνταγμα το ΠΑΜΕ μαζί με τον Πανελλήνιο Μουσικό Σύλλογο και το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών διοργανώνουν μεγάλη συναυλία διαμαρτυρίας με τίτλο: "Ένα τραγούδι για τον Αγώνα". Επιτέλους, πρέπει να ακουστεί και η φωνή της τέχνης σ'αυτούς τους δύσκολους καιρούς που περνάμε!

Στη συναυλία παίρνουν μέρος οι: Βαγγέλης Κορακάκης, Βασίλης Λέκκας, Παντελής Θαλασσινός, Χρήστος Θηβαίος, Γιάννης Κούτρας, Αφροδίτη Μάνου, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Μίλτος Πασχαλίδης, Λάκης Παπαδόπουλος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Φίλιππος Πλιάτσικας, Μάνος Πυροβολάκης, Λάκης Χαλκιάς, Ευσταθία.

Οι διοργανωτές σημειώνουν:
«Στη μάχη που δίνουμε», σημειώνει στην ανακοίνωση - κάλεσμα η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, «αξιοποιούμε την προσφορά καλλιτεχνών για να δυναμώνει ο αγώνας. Ενα τραγούδι στον αγώνα κατά της βαρβαρότητας που θέλουν να μας επιβάλουν. Για να τους σταματήσουμε. Να εμποδίσουμε το έγκλημά τους σε βάρος της ζωής μας».
Σε ανακοίνωσή του επίσης ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος σημειώνει: «Η Τέχνη μπορεί και πρέπει να παίξει το ρόλο της. Να γίνει η φωνή του ταξικού αγώνα».
«Οι Ελληνες ηθοποιοί» - τονίζει σε ανακοίνωσή του το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών - «σαν κομμάτι των εργαζομένων δε θα μπορούσαμε παρά να συνεισφέρουμε με το δικό μας τρόπο στην παλικαρίσια μάχη που μήνες τώρα δίνει η εργατική τάξη της χώρας μας, μέσα από τα ταξικά συνδικάτα που συναποτελούν το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο για την απόκρουση των αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων. Το ΠΑΜΕ, που σήκωσε το ανάστημα του εργατικού κινήματος κόντρα στην ηττοπάθεια, το συμβιβασμό, το φιλοεργοδοτικό και φιλοκυβερνητικό συνδικαλισμό (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ). Που προσπάθησε να δείξει στο λαό μας ότι έχει δύναμη, ότι οι εργαζόμενοι μπορούν, αρκεί να το θέλουν, να σταματήσουν τη βαρβαρότητα».

Όσοι βρεθείτε στην Αθήνα μπορείτε να παρακολουθήσετε τη συναυλία και να τη χαρείτε, οι υπόλοιποι απλώς θα ζηλεύουμε. Ο αγώνας χρειάζεται το τραγούδι γιατί τον εμψυχώνει. Ας θυμηθούμε το σύνθημα της θρυλικής ΕΠΟΝ: "Πολεμάμε και τραγουδάμε"!

Υ.Γ. 7/7/10
Η συναυλία σημείωσε μεγάλη επιτυχία! Χιλιάδες άνθρωποι τραγούδησαν, μαζί με δεκάδες ανθρώπους της Τέχνης, πολλά τραγούδια για τους αγώνες που έγιναν και πήραν βαθιές ανάσες για τους αγώνες που έρχονται. Πολλοί φίλοι μου παραβρέθηκαν και δήλωσαν ενθουσιασμένοι!
Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ.