Κοφινέτο στον Πόντε...

Έτσι, για να ξαλεγράρουμε λίγο μες στον ορυμαγδό των ημερών, ανέτρεξα στις καλοκαιρινές θύμησες... Ανάρτηση οφειλόμενη σε όλους εσάς, από τότε που με ξεπροβοδίζατε στην απόδραση στη Λευκάδα, αλλά έπεσε το φθινόπωρο στην μαύρη τρύπα του μνημονίου... Αφιερωμένη λοιπόν εξαιρετικά σε παλιούς και νέους φίλους και ειδικά στην Roadartist , για τις πολύτιμες συμβουλές της!

Η ξύλινη γέφυρα της Λευκάδας, ο "Πόντες", για την μαρίνα της πόλης. Αν και νεότερη βέβαια από τον αρχικό Πόντε κουβαλάει πάνω της την ιστορία του παλιού, σύμφωνα με τις μαρτυρίες των ντόπιων: το περίφημο "κοφινέτο στον Πόντε"! Πάνω από τη γέφυρα πηδούσαν οι νέοι του νησιού, σε αλλοτινούς καιρούς, με "δεμένα" χέρια και πόδια στο σχήμα του κοφινιού για τα μάτια των μοιραίων κορασίδων. Από την τεχνική και το αποτέλεσμα της βουτιάς, όσον αφορά το εκτόπισμα και την γρήγορη ανάδυση, κρινότανε και ο ανδρειότερος "αγαπητικός"...

Η Λευκάδα της παραδοσιακής ιόνιας αρχιτεκτονικής των χρωμάτων και των ιδιαίτερων τσίγκινων αντισεισμικών σπιτιών της, με τους πλανόδιους πωλητές βιβλίων. Τους περισσότερους, από όσους έχω δει σε άλλα νησιά, και αρκετά ενημερωμένους σε εκδόσεις - όχι μόνο τις εύπεπτες "θερινές".

Το Πόρτο Κατσίκι, με τα σμαραγδένια νερά κάτω από τα βράχια να σε ανακουφίζουν από τον κάματο των πολλών σκαλοπατιών που πρέπει να ανέβεις στο γυρισμό...

Και με το μπαράκι - παράγκα under the rocks να σε δροσίζει με μοχίτο on the rocks και ρέγκε...

Στην άκρη του νησιού στέκει αγέρωχο το ακρωτήρι Λευκάτας, που κατά πολλούς δώρισε το όνομά του στη Λευκάδα. Είναι χαρακτηριστικοί οι άγριοι και λευκοί του βράχοι. Εκεί που σήμερα ορθώνεται ο φάρος του 1890 βρισκόταν ο ναός του Λευκάτα Απόλλωνα, φημισμένος στην αρχαιότητα. Από το βράχο έριχναν, συνήθως καταδίκους, για να εξευμενίσουν τους θεούς της θάλασσας... από εκεί πήδηξε και η μεγάλη Σαπφώ, η δέκατη μούσα της Ελλάδας, για τον ανεκπλήρωτο έρωτά της για τον όμορφο Φάωνα! Τόλμησα ένα κολάζ, με τα λόγια του Μενάνδρου για το... συμβάν. Από τότε ίσως το ακρωτήρι λέγεται και "Κάβος της Κυράς"...

Για τους... καταρράκτες του Δημοσάρη, αυτό το αναπάντεχο και πολύ όμορφο θέαμα βουτηγμένο σ'ένα εξαιρετικό περιβάλλον 10 λεπτά από το κοσμικό Νυδρί, λέει πολλά περισσότερα η φίλη Roadartist εδώ   Μόνο, να'ταν περισσότεροι οι έλληνες επισκέπτες... τι διάολο μόνο τους σκανδιναβούς συγκινεί η ομορφιά;

Λίγο πιο πάνω και απέναντι απ'το Νυδρί βρίσκεται το χαριτωμένο νησάκι Μαδουρή του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, με το παλιό σπίτι της οικογένειας να βάζει παστέλ πινελιές στη - σαν ζωγραφιά - όψη του! Εννοείται ότι εδώ δεν "πιάνουν" θαλαμηγοί και κρουαζερόπλοια, όπως γίνεται στο γειτονικό Σκορπιό του Ωνάση, παρά μόνο ψαρόβαρκες των ντόπιων...

Πίσω στην πόλη της Λευκάδας, για μια επίσκεψη στο, μοναδικό για την Ελλάδα, Μουσείο Φωνογράφου και Παλαιών Ενθυμημάτων. Ανήκει στον πολύ συμπαθητικό αγωνιστή Τάκη Κατωπόδη, ο οποίος μόνος και χωρίς ενίσχυση από γραφειοκρατικούς κρατικούς οργανισμούς παλεύει με αξιοπρέπεια για τη διάσωση της συλλογικής μας μνήμης... Και γι'αυτό έχει γράψει περισσότερα και με ευαισθησία η Roadartist εδώ
 

Να και οι φοβεροί... απάχηδες της Λευκάδος, εν έτει 1950, από την ανεξάντλητη συλλογή του καλού μας μουσείου!

Το δειλινό γίνεται ομορφότερο όταν πίνεις το καφεδάκι σου στους μύλους του Αη-Γιάννη και αγναντεύεις ένα από τα καλύτερα ηλιοβασιλέματα στην επικράτεια, δίπλα στους "ιπτάμενους" kite surfers (συνδυασμός surfing και αερόστατου, βλ. εδώ ) που τέτοια ώρα μοιάζουν σαν αδέσποτες χρυσόμυγες στον δυνατό αέρα της περιοχής...

Δεν θα μπορούσα να κλείσω το μίνι αφιέρωμα χωρίς να αναφερθώ στα πεντακάθαρα, γαλαζωπά νερά του Αη-Νικήτα που θυμίζουν Καραϊβική! Είναι πανέμορφες τόσο η παραλία μπροστά στον μικρό οικισμό (από τους ομορφότερους του νησιού) χωμένο μες στις ελιές και τα τζιτζίκια, όσο και η κοντινή του Μύλου, που χρειάζεται καραβάκι για να πας μιας και το μονοπάτι έπεσε με τους πρόσφατους σεισμούς.

Ε, μιας και αρχίσαμε με "πήδους", ας τελειώσουμε έτσι...

Ελπίζω να σας δρόσισα, γιατί τούτος ο καιρός μάς έχει βάλει μεγάλες φωτιές!

Η σύνοδος των λύκων

Στη Λισαβόνα γίνεται σήμερα και αύριο (19-20/11) η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ, μέσα σε αστυνομοκρατούμενο περιβάλλον με τον πορτογαλικό λαό να ετοιμάζει μαζικά συλλαλητήρια, σε συνεργασία με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης.

Κεντρικό θέμα το νέο στρατηγικό δόγμα

Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων των 28 μελών της λυκοσυμμαχίας αναμένεται να καταλήξουν στη «νέα στρατηγική αντίληψη ΝΑΤΟ 2020», δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη σχέση με τους «στρατηγικούς εταίρους» Ρωσία, Κίνα, Ινδία κ.ά. Με το πρόσχημα «νέων απειλών του 21ου αιώνα», οι Νατοϊκοί επιδιώκουν να επεκτείνουν και τους λεγόμενους προληπτικούς πολέμους, ενισχύοντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα για το «πρώτο πυρηνικό πλήγμα».

Σε ό,τι αφορά τη λεγόμενη «αντιπυραυλική άμυνα», οι αρχικές αντιρρήσεις της Ρωσίας έχουν αμβλυνθεί - καθώς φαίνεται να έχει αποσπάσει ορισμένα ανταλλάγματα - και δηλώνει πως δε βλέπει απειλή από το ΝΑΤΟ. Το σχέδιο προβλέπει πως το αρχικό εγχείρημα της «αντιπυραυλικής ασπίδας» των ΗΠΑ στην Ευρώπη θα καλυφθεί υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ, με τη συμμετοχή και ορισμένων άλλων χωρών.

Σε συνέντευξή του στους «Financial Times» ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Αντερς Φογκ Ράσμουσεν, υποστήριξε πως δεν υπάρχει ανάγκη να κατονομαστεί κάποια συγκεκριμένη χώρα, καθώς υπάρχουν «περισσότερες από 30 χώρες που έχουν - ή επιθυμούν να αποκτήσουν - βαλλιστικούς πυραύλους με την ικανότητα να φτάσουν μια από τις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ». Πάντως, ο ίδιος έχει υποστηρίξει πως το κόστος των 147 εκατομμυρίων ευρώ για την «ασπίδα» θα κατανεμηθεί στα 28 κράτη - μέλη και κάλεσε και τη Ρωσία να λάβει μέρος.

Ακούνητοι οι στρατοί κατοχής

Στο πλαίσιο της Συνόδου θα πραγματοποιηθεί και συνάντηση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων με το σύνολο των χωρών που συμμετέχουν στην αποστολή των Ηνωμένων Εθνών, σταθεροποίησης στο Αφγανιστάν (ISAF). Οι συμμετέχοντες αναμένεται να συμφωνήσουν πως δε θα υπάρξει αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων πριν το 2015. Στη σύνοδο θα παραβρεθεί ο ΓΓ του ΟΗΕ, ο δωσίλογος Πρόεδρος του Αφγανιστάν ενώ πρόσκληση έχει πάρει και ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ, Γκεόργκι Ιβάνοφ.

Η ελληνική πλευρά έχει ήδη αποδεχτεί το νέο στρατηγικό δόγμα και την αντιπυραυλική ασπίδα, δηλώνοντας πριν την αναχώρηση του πρωθυπουργού για τη Λισαβόνα ότι «το νέο Στρατηγικό Δόγμα είναι απαραίτητο, προκειμένου το ΝΑΤΟ να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις νέες προκλήσεις και απειλές κατά της ασφάλειας του ευρώ-ατλαντικού χώρου». Στη σύνοδο της λυκοσυμμαχίας, ο Γ. Παπανδρέου θα συνοδεύεται από τους υπουργούς Εξωτερικών και Εθνικής Αμυνας, καθώς και από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο.

Σε ανακοίνωση για τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα και την επικύρωση του νέου στρατηγικού δόγματος, η Κίνηση για την Εθνική Αμυνα (που αποτελείται από έλληνες απόστρατους αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων) σημειώνει:

Πάλη για να διαλυθεί το ΝΑΤΟ

Ανακοίνωση για τη Σύνοδο και τις αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις στη Λισαβόνα

«Αυτές τις ημέρες πρόκειται να επικυρωθεί από την Σύνοδο κορυφής των μελών του, το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, με σκοπό την παραπέρα εξάπλωσή του και την δολοφονική του δράση.

Η νέα στρατηγική του ΝΑΤΟ στον 21ο αιώνα αποβλέπει στην εδραίωση του παγκόσμιου επεμβατικού του ρόλου και δίνει έμφαση στην προληπτική επέμβαση για την αντιμετώπιση κάθε ενδεχόμενης απειλής, γεγονός που στοχοποιεί κατευθείαν τους λαούς και τα κινήματα τους, ιδιαίτερα σε συνθήκες κλιμακούμενων οικονομικών κρίσεων.

Δίνει βαρύτητα στην οργάνωσή του ως παγκόσμια κατασταλτική δύναμη, προετοιμάζοντας τη στρατιωτική του μηχανή για "διαχείριση κρίσεων", που το ίδιο θα δημιουργεί. Αυτός ο αμαρτωλός οργανισμός, γίνεται πιο αντιδραστικός και επιδιώκει να τρομοκρατήσει και να κάμψει την αντίστασή των λαών, να τους διαχωρίσει σε τιμωρούς και τιμωρημένους θέτοντας έτσι σε δοκιμασία την παγκόσμια ειρήνη προκειμένου να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των "μεγάλων δυνάμεων".

Η αυξανόμενη επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού σε όλη την υφήλιο απαιτεί την άνοδο του επίπεδου του συντονισμού του αντι-ιμπεριαλιστικού αγώνα ενάντια στο ΝΑΤΟ και στους άλλους επιθετικούς οργανισμούς και τα παράγωγά του. Ολοι γνωρίζουμε ότι το ΝΑΤΟ είναι καταδικασμένο στις συνειδήσεις όλων των λαών στον κόσμο και ιδιαίτερα σήμερα.

Εμείς, ως απόστρατοι αξιωματικοί των ΕΔ έχουμε βιώσει από μέσα το ρόλο αυτής της λυκο-συμμαχίας. Το ίδιο και ο ελληνικός λαός, αφού για 60 χρόνια βίωσε εμφύλιο, φυλακές, εξορίες, δικτατορία, διαίρεση της Κύπρου, κλπ. Είναι επιτακτική ανάγκη να αγωνιστούμε για τη διάλυσή του αφού πιστεύουμε ακράδαντα, ότι το ΝΑΤΟ είναι ο εχθρός των λαών και της ειρήνης.

Η Κ.ΕΘ.Α, πιστή στη διακηρυγμένη θέση της ενάντια στην ύπαρξη του ΝΑΤΟ συμμετέχει με αντιπροσωπεία της στην αντί - σύνοδο της Λισαβόνας 19 και 20 Νοεμβρίου, που διοργανώνουν φιλειρηνικά κινήματα απ' όλο τον κόσμο μέλη του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης. Θέλει να εκφράσει με τον τρόπο αυτό την αντίθεσή της στην απειλή και τη χρήση βίας. Το ΝΑΤΟ είναι εχθρός των λαών και της Ειρήνης και πρέπει να διαλυθεί».

(Πηγή: Ριζοσπάστης 19/11/10, οι υπογραμμίσεις δικές μου)

Υ.Γ.1:  Ταυτόχρονη ανάρτηση για το θέμα έκανε η καλή φίλη  Elva  από τη Σουηδία.

Υ.Γ.2: Πόσο επίκαιρο και διαχρονικό το σύνθημα: "ΝΑΤΟ σημαίνει χούντες και πολέμοι", που για άλλη μια φορά φωνάξαμε (πιο πολλοί φέτος) στη προχθεσινή πορεία για το Πολυτεχνείο, παρέα με το άλλο: "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο", κι ας μην έδειξαν τα κανάλια της τηλεχούντας μας ούτε ένα στιγμιότυπο...

Υ.Γ.3:  Για πολλούς λόγους ξανακαθυστέρησα στις επαφές μου μαζί σας μέσω blog, συγχωρέστε με και δείτε με επιείκεια τη νέα διακόσμηση του "σπιτιού" μου. Την έκανα μόνος, αφιερώνοντας κάποιο χρόνο στο Σχεδιαστή Προτύπων του Blogger (πολύ καλό εργαλείο), και έχει σχέση με την (ξύλινη) πόρτα που φυλάω...

Αξίζει να ψηφίσεις;

ΝΑΙ γιατί η ψήφος είναι το τελευταίο δικαίωμα που δεν στο'χουν αφαιρέσει ακόμα!
ΝΑΙ γιατί πρέπει να υπονομεύσεις όσους υπονομεύουν τη ζωή σου!
ΝΑΙ γιατί πρέπει να κοιτάς στα μάτια τα παιδιά σου και να μην σκύβεις το κεφάλι!

ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ !

Παραθέτω το εξαιρετικό άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου (Ριζοσπάστης, 5/11):

Αποχή; Ξανασκέψου το...

Στις ευρωεκλογές του 2009, σε όλες τις χώρες της ΕΕ το «κόμμα» που κέρδισε ήταν η αποχή. Στο σύνολο των χωρών της ΕΕ το ποσοστό των Ευρωπαίων ψηφοφόρων που δεν προσήλθαν να ψηφίσουν ανήλθε στο 55%. Στις ευρωεκλογές, δηλαδή, η αποχή σχημάτισε πανευρωπαϊκή «κυβέρνηση» και μάλιστα... αυτοδύναμη. Ε, και;
Η αποχή σε τίποτα δεν εμπόδισε την ΕΕ, στην ακριβώς επόμενη σύνοδό της, να κηρύξει τη μεγαλύτερη μεταπολεμική κατεδάφιση μισθολογικών, εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων από τον Ατλαντικό μέχρι το Καστελόριζο.
Η αποχή σε τίποτα δεν εμπόδισε την ΕΕ, μόλις πριν λίγες μέρες, στη σύνοδο του Οκτώβρη, να ανακοινώσει μνημόνια διαρκείας για όλες τις χώρες και όλους τους λαούς της ΕΕ.

*

ΤΟ ΜΑΡΤΗ του 2010 διεξήχθησαν περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία. Η αποχή εκτινάχτηκε στο 54% «εκλέγοντας» τον δικό της αυτοδύναμο «περιφερειάρχη». Ε, και;
Η αποχή σε τίποτα δεν εμπόδισε τον Σαρκοζί να εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου αντιασφαλιστική επίθεση εναντίον των Γάλλων εργαζομένων και να μετατρέπει τα Ηλύσια Πεδία σε κέντρο του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και του αντιμεταναστευτικού πογκρόμ.

*

ΤΟΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ΜΑΗ η αποχή στις βουλευτικές εκλογές της Βρετανίας έφτασε στο 35%, ένα από τα μεγαλύτερα που σημειώθηκε ποτέ στη χώρα. Ε, και;
Η αποχή σε τίποτα δεν εμπόδισε τη συμμαχική κυβέρνηση που σχημάτισε ο Κάμερον να προχωρήσει, ανοιχτά, σε κήρυξη πολέμου κατά των λαϊκών στρωμάτων, με την ανακοίνωση προγράμματος 5ετούς (!) λιτότητας, φορτώνοντάς τους βάρη 83 δισ. στερλινών, με απολύσεις που ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο, με περικοπές που ξεκινούν από τις δαπάνες για τις βιβλιοθήκες και την αποκομιδή των σκουπιδιών μέχρι την κατάργηση έως και 40% των δαπανών για την εκπαίδευση!

***

Η ΑΠΟΧΗ, επομένως, ούτε «άγνωστο» φρούτο είναι, ούτε και «εύγευστο», όπως ισχυρίζονται οι τάχα μου «αντισυστημικοί» και «αντικομφορμιστές» θιασώτες της.
Ισα ίσα, με αυτό το (αμερικάνικο) φρούτο είναι που οι πολυεθνικές κυβερνούν την Αμερική εδώ και δεκαετίες.
Σε μια χώρα όπου οι Πρόεδροί της εκλέγονται μόλις από τους μισούς των... μισών που προσέρχονται στις κάλπες, τα 100 εκατομμύρια των φτωχών, των ανέργων, των ανασφάλιστων που συρρέουν στις ουρές των συσσιτίων, διαρκώς αυξάνονται.

*

Η ΑΠΟΧΗ ούτε «ελευθεριακή» στάση συνιστά, ούτε «αντιπατερναλιστικούς» δρόμους ανοίγει, όπως διατείνονται οι διαφημιστές της.
Η «ελεύθερη» επιλογή της αποχής είναι τελικά τόσο «ελεύθερη», όσο και η επιλογή της μαγνητικής βελόνας, που η «ελευθερία» της εξαντλείται στο να δείχνει, πάντα, προς το Βορρά.
Εν προκειμένω η αποχή «ψηφίζει» πάντα υπέρ των ισχυρών του συστήματος.

***

ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ που κόβει μισθούς και συντάξεις, που ναρκοθετεί το μέλλον της νέας γενιάς παράγοντας μια καθημερινότητα «γκρίζα» και μίζερη, δεν είναι φυσικά αφελές.
Δεν περιμένει την πάνδημη έγκριση και το ολόθερμο χειροκρότημα για όσα δεινά προκαλεί στα θύματά του.

Επομένως, για εκείνες τις λαϊκές μάζες που δεν μπορεί να προσεταιριστεί, να εγκλωβίσει, να εξαπατήσει, να θέσει σε ομηρία μέσω των εκβιασμών, των απειλών και των διλημμάτων, έχει επεξεργασμένη τακτική: Την τακτική της «ουδετεροποίησής τους».

ΟΜΩΣ, αυτή η δήθεν «ουδετερότητα» στην οποία οδηγούνται οι υπνωτισμένοι από τις θεωρίες του «όλοι ίδιοι είναι» και του «τίποτα δεν αλλάζει», όχι μόνο δε συνιστά απόρριψη των υπευθύνων για τα κακώς κείμενα, αλλά μετατρέπεται και στον πιο «χρήσιμο» στυλοβάτη τους.
«Ουδετερότητα» δεν υπάρχει ποτέ και για τίποτα.
Πολύ δε περισσότερο σε συνθήκες κοινωνικών αναμετρήσεων και ταξικών διαφοροποιήσεων, η υποτιθέμενη «ουδετερότητα» είναι μια στάση και μια θέση που, εξ αντικειμένου, αθροίζεται με την πλευρά εκείνου που κρατά το μαστίγιο.

*

ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ, η αποχή αποτελεί μια «απόχη», με την οποία το κατεστημένο αδρανοποιεί, παθητικοποιεί και σε μεγάλο βαθμό εξουδετερώνει κοινωνικά στρώματα που «την πατάνε» και, αντί της αντίστασης, σπρώχνονται σε μια πολύ βολική για το κατεστημένο παραίτηση.

***

ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΜΕ ότι ένα μέρος του κόσμου που σκέφτεται να απόσχει θεωρεί ότι με αυτόν τον τρόπο εκδηλώνει τη δυσαρέσκειά του απέναντι σε όσους του «μαυρίζουν» τη ζωή.
Οταν οι Βένετοι και οι Πράσινοι μετατρέπουν την πολιτική σε συνώνυμο της αρπαχτής, της δημαγωγίας, των «θα», των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων, του μαυρογιαλουρισμού. Οταν σαν πολιτική λογίζεται η πασαρέλα του τίποτα, η αποθέωση της βλακείας, η φωταψία της υποκρισίας και του εξυπνακισμού, τότε ο αναχωρητισμός από τα κοινά αρχίζει να μοιάζει με «κίνηση διαφυγής».
Ομως, προσοχή! Η αποχή μπορεί να μοιάζει με «κίνηση διαφυγής», αλλά δεν είναι.
Στην πραγματικότητα είναι ομηρία και εγκλωβισμός στα κηρύγματα που πριμοδοτούν την ιδιώτευση, το «δε βαριέσαι», το «έλα τώρα καημένε», το «δε βγαίνει τίποτα», το «ασχολήσου με την πάρτη σου».
Και όσο ο «απέχων» θα (νομίζει ότι) ασχολείται με την πάρτη του, κάποιοι άλλοι - αυτοί που τον στείλανε στον «καναπέ» του - θα ασχολούνται μαζί του...

*

ΟΣΟΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ σκέφτονται να απόσχουν από τις εκλογές, ας το σκεφτούν:

• Η αποχή τους πόσο θα ενοχλήσει τον τραπεζίτη που πήρε το κομματάκι που του αναλογούσε από τα 28 δισ. του Καραμανλή κι από τα 50 δισ. του Παπανδρέου;
• Η αποχή τους πόσο θα στενοχωρήσει τους βιομήχανους που αποφάσισαν από κοινού με τη ΓΣΕΕ να δώσουν «αύξηση» (το β' εξάμηνο του 2011) στον εργάτη ύψους 18 λεπτών του ευρώ;
• Η αποχή τους πόσο θα πειράξει τους εφοπλιστές από το να αντλούν από δημόσιο ταμείο δισεκατομμύρια για να κατασκευάζουν τα πλοία τους στην... Κίνα;
• Η αποχή τους πόσο θα «προβληματίσει» την τρόικα, τον τραπεζίτη Προβόπουλο, τον τραπεζίτη Τρισέ, τον «σοσιαλιστή» Ντομινίκ Στρος - Καν;
• Η αποχή τους τι θα φέρει πίσω από τους κομμένους μισθούς, τις συντάξεις, τα δώρα, τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα;

*

ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ, ειδικά οι νέοι, έχουν επομένως να απαντήσουν:
Εκτός από υποζύγια θα επιτρέψουν στους ΔυΝάσΤες τους να τους θεωρούν και απαθείς παρατηρητές;
Θα επιτρέψουν να σαμποταριστεί η έννοια της συλλογικότητας μέσα στη φενάκη και στα αδιέξοδα του ατομισμού;

*

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΕΙΝΑΙ:
Ασφαιρη διαμαρτυρία ή δραπέτευση από το θερμοκήπιο του «οχαδερφισμού»;
Αιχμαλωσία στην «ιλουστρασιόν» όχθη της αποξένωσης ή άρνηση του μηδενισμού;
Ανώδυνη για το σύστημα εκτόνωση της συσσωρευμένης οργής ή μετάπλασή της σε ριζοσπαστική συνείδηση;

***

ΤΕΛΟΣ - και για να είμαστε καθαροί - προς όσους «φλερτάρουν» με την αποχή, τους λέμε πως:
Ακόμα κι αν πάνε να ψηφίσουν,
εφόσον υποκύψουν σε εκείνους που έχουν βάλει την Ελλάδα σε «μνημόνια» εδώ και 40 χρόνια,
ή «τσιμπήσουν» στα φληναφήματα περί «καταγγελτικής» ψήφου γενικώς και αορίστως, ψηφίζοντας τους πολύχρωμους ένοικους της ίδιας καπιταλιστικής «πολυκατοικίας»,
τότε, πάλι μια τρύπα στο νερό θα κάνουν!

ΤΟ ΘΕΜΑ, λοιπόν, είναι να μην παραμυθιαστούν, με κανέναν τρόπο: Είτε διά της απουσίας τους, είτε διά της παρουσίας τους ενώπιον της κάλπης.
Που σημαίνει: «Μαύρο» και στους επίσημους, «μαύρο» και στους ανεπίσημους, τους «ανεξάρτητους» και πολύχρωμους «οικιακούς βοηθούς» της τρόικας.

*

ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ:
Ψήφος απόρριψης της ξεστρατισμένης «εξέγερσης» του καναπέ,
ψήφος απόρριψης της ισοπέδωσης και της μοιρολατρίας,
ψήφος διεκδίκησης μιας κοινωνίας αγωνιστικής και ανθρώπινης,
ψήφος τιμωρίας των κομμάτων της πλουτοκρατίας, του ΔΝΤ, της ΕΕ, των «Ζήμενς», των Βατοπεδίων,

ψήφος ανατροπής

ψήφος υποστήριξης σε μια δύναμη που όσες διαφωνίες κι αν υπάρχουν μαζί της κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ανιδιοτέλεια, τη συνέπεια, τη σοβαρότητα, τη φερεγγυότητά της,
ψήφος στη «Λαϊκή Συσπείρωση», ψήφος στο ΚΚΕ.