Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009

Στο Ξι και στο Θιάκι !

Βγήκα στον πηγαιμό για το Ξι της Παλικής (που "δεν είναι Κεφαλλονιά", σύμφωνα με τους φίλους μου τους Ληξουριώτες) και για το όμορφο Θιάκι (που "δεν είναι του Οδυσσέα", πάλι σύμφωνα με τους φίλους μου τους Ληξουριώτες)... Καλό μας Καλοκαίρι !!!

Στην παραλία του Ξι με τους αργιλικούς λόφους για τέλειο και δωρεάν SPA και διαμονή στα υπέροχα δωμάτια του "αδερφού" Βαγγέλη πάνω στη θάλασσα! (www.xi-village.gr)

Στην παραλία του Μύρτου, που μας βάζει τα γυαλιά !

Στην ειδυλλιακή Άσο για ουζάκι... by the heaven !

Το γραφικό Φισκάρδο προσφέρεται για... αιχμαλωσία,
στον καμβά ή στο φιλμ !


Στο Βαθύ της Ιθάκης θα υψώσουμε την πειρατική σημαία !

...και στο ονειρικό Κιόνι θα ανοιχτούμε με τη "Βγενικιά" στις δικές μας Οδύσσειες !

Ραντεβού στα πρωτοβρόχια !!!

Τρίτη 14 Ιουλίου 2009

Η αντεπίθεση του ΑΡΗ


Παραθέτω αυτούσιο δημοσίευμα στο www.super3.gr :

H περίοδος 2008-09 για τον ΑΡΗ, σε αγωνιστικό επίπεδο, είχε αποκαρδιωτική κατάληξη. Στο ποδόσφαιρο πρόωρος αποκλεισμός από την συνέχεια του UEFA Cup, αποκλεισμός από το Κύπελλο Ελλάδας, εκτός Europa League για τη φετινή χρονιά.

Στο μπάσκετ απογοητευτικός αποκλεισμός από τη συνέχεια του Eurocup, εκτός συνέχειας του Κυπέλλου Ελλάδας και φυσικά ο αποκλεισμός από τη Euroleague. To βόλεϊ ολοκλήρωσε το «δράμα» με τη αδυναμία του να προκριθεί στο Challenge Cup.

Αυτή η σύντομη αναδρομή στα αγωνιστικά πεπραγμένα της περιόδου που έληξε, γίνεται για να διαπιστώσουμε την μεγάλη αλλαγή που έχει επέλθει στον ΑΡΗ. Ως αθλητικός οργανισμός αλλά και ως κοινωνία οπαδών. Στα προηγούμενα χρόνια μια τέτοια έκτασης αποτυχημένη χρονιά θα είχε επίδραση τόσο στο αγωνιστικό μέλλον των τμημάτων όσο κυρίως στη ψυχολογία των Αρειανών.

Απογοήτευση, χαμηλό ηθικό, κατεβασμένα κεφάλια, μιζέρια, εσωστρέφεια, ατέρμονες συζητήσεις για τους υπαίτιους των αποτυχιών. Μια αύρα κατάθλιψης που απομάκρυνε κόσμο από τον ΑΡΗ.

Μια συνήθεια χρόνων που επιβάρυνε ακόμη περισσότερο την ήδη κακή διάθεση επακόλουθη των αποτυχιών και εμφάνιζε μια εικόνα, προς τους τρίτους, ενός Συλλόγου που δυσκολεύεται ν’ αντιδράσει στις δυσκολίες. Να βρει έξοδο ασφαλείας από μια αποπνικτική κατάσταση και να γίνει ξανά ανταγωνιστικός.

Φέτος κάτι άλλαξε. Ο ΑΡΗΣ του 2009 είναι μια διαφορετική ιστορία. Σε χρόνο μηδέν εμφάνισε «αντισώματα» ως οργανισμός, αντιδρώντας με τέτοια μεθοδικότητα που εξέπληξε όλους όσους είχαν συνηθίσει τον ΑΡΗ που περιγράψαμε, τον ΑΡΗ της εσωστρέφειας, της εσωτερικής διαμάχης, των ανούσιων διαξιφισμών, της περιχαράκωσης σε στρατόπεδα.

Δημοσιογράφοι, αντίπαλοι οπαδοί και κατ΄ επέκταση ο αθλητικός κόσμος της χώρας, έμεινε απορημένος με την ταχύτητα αντίδρασης του ΑΡΗ στα προβλήματα που έμοιαζαν βουνό. «Βαρίδια» εξοβελίστηκαν από το Σύλλογο και βρέθηκαν λύσεις που αποκατέστησαν την εικόνα του ΑΡΗ ως ενός υγιούς και ισχυρού συλλόγου στα αθλητικά πράγματα της χώρας.

Ξεπεράσαμε την κρίση και σήμερα κανείς δε θυμάται το νοσηρό κλίμα που επικράτησε την άνοιξη, απότοκο παρωχημένων λογικών και εποχών που δυστυχώς βρήκαν εφαρμογή από πρόσωπα που πρέσβευαν (στα λόγια) σύγχρονους τρόπους σκέψης και λειτουργίας.

Στο ποδόσφαιρο, για πρώτη φορά ελληνικός σύλλογος εκλέγει το Δ.Σ. μιας Π.Α.Ε. όχι από τους κατόχους των μετοχών αλλά από τους «μετόχους» της ΛΦΑ. Το ισπανικό μοντέλο όπως έχει επικρατήσει ν’ αναφέρεται βρήκε τέλεια εφαρμογή και στον ΑΡΗ. Latin ΑΡΗΣ τύπος και ουσία.

Ένας θρίαμβος της οπαδικής δημοκρατίας μέσα από μια διαδικασία που άφησε άφωνη όλη την Ελλάδα. Ο Έλληνας παραδοσιακά δυσκολεύεται να πειθαρχήσει σε κανόνες. Κι όμως, δίχως παρατράγουδα περισσότεροι από 2.500 Αρειανοί προσήλθαν και ψήφισαν το διοικητικό σχήμα της αρεσκείας τους.

Δεν υπάρχει οπαδός που να μη ζήλεψε την 17η Μαϊου. Για το συμμετέχοντα Αρειανό ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Αυτό που για τους άλλους είναι ευχή, για τον οπαδό του ΑΡΗ είναι κεκτημένο. Μετά από αγώνες χρόνων και με χιλιάδες εμπόδια.

Ο αγωνιστικός σχεδιασμός που ακολούθησε, προκάλεσε το θαυμασμό. Συνεργασίες με Boca Juniors (Gracian), River Plate (Nasuti) για την απόκτηση ποδοσφαιριστών υψηλής ποιότητας, έλευση εν ενεργεία διεθνών (Abreu, Nafti), μεταγραφή ενδεικτική του scouting της ΠΑΕ ΑΡΗΣ (Arano) φερέλπιδες νεαροί ποδοσφαιριστές (Daly,Οmar, Aραβίδης) δίχως δαπανηρά κόστη.

Έξι φιλικά παιχνίδια με Ιταλικές ομάδες, γεγονός που δε συναντάται συχνά στην καλοκαιρινή προετοιμασία των ελληνικών ομάδων και φυσικά το μπαμ του καλοκαιριού. Το φιλικό των φιλικών. Ο μεγαλύτερος αγώνας που έγινε ποτέ στο Κλ.Βικελίδης.

Ένας αθλητικός κολοσσός όπως η Boca Juniors που έρχεται για 2 εβδομάδες στην Ευρώπη για να συμμετάσχει στο Audi Cup με αντιπάλους ποδοσφαιρικά μεγέθη όπως η Manchester United, η Bayern και η Milan θα ολοκληρώσει την επίσκεψή της στην Ευρώπη, ερχόμενη και στη Θεσ/νίκη για να αντιμετωπίσει τον ΑΡΗ.

Αυτό που ούτε για αστείο δε θα τολμούσαν κάποιοι να το πουν, ο ΑΡΗΣ το έκανε πράξη. Η Boca στη Θεσσαλονίκη. Τελεία και τέλεια. Τα διαρκείας που έχουν διατεθεί είναι τα περισσότερα στην ιστορία του ΑΡΗ και το record που προσδοκούσαμε να σπάσει, έχει ήδη καταρριφθεί.

Η πρώτη ανοικτή προπόνηση της 1ης Ιουλίου ήταν πέραν πάσης λογικής. Ασύγκριτη ατμόσφαιρα. Ένα ξέσπασμα του Αρειανού λαού μέσα στο λιοπύρι και 18.000 οπαδοί μέσα στο κατακαλόκαιρο να ζητωκραυγάζουν για τον ΑΡΗ του 2010. Υπόκλιση από τον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο για το πλήθος που συνέρρευσε την προηγούμενη Τετάρτη στο Βικελίδης.

Μια πρόγευση γι’ αυτά που έρχονται. Ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ κινείται πια με ταχύτητες ασυνήθιστες και για τον ίδιο και για τη μιζέρια που η πόλη συχνά βγάζει ως εικόνα προς τα έξω. Δεν θα πρέπει να υπάρχει Αρειανός, ακόμη και ο πιο «απαιτητικός», που δε θα συμφωνεί ότι η λέξη κοσμογονία περιγράφει την κατάσταση της ΠΑΕ ΑΡΗΣ.

Αυτό το καλοκαίρι έγραψε ιστορία σε όλα τα επίπεδα. Στο τμήμα μπάσκετ υπάρχει ελπίδα. Με συντονισμένες ενέργειες ο ΑΡΗΣ θα βρεθεί στην κλήρωση της Euroleague. Μια ομάδα-θρύλος των ευρωπαϊκών διοργανώσεων θα βρεθεί ξανά στη γνώριμη της θέση.

Μεταξύ των καλύτερων της Ευρώπης. Με σύμμαχο, πέραν της διοικητικής σταθερότητας και των αγωνιστικών επιτευγμάτων, την εικόνα που ο λαός του ΑΡΗ διαμορφώνει στο Αλεξάνδρειο. Μια εικόνα θελκτική για τους επικεφαλής της Euroleague που έσπευσαν να δώσουν την έγκρισή τους για wild card.

Ούτε στο βόλεϊ μάς πτόησε η αποτυχία. Με τις μεταγραφές των Ρουμελιώτη, Kovacevic o ΑΡΗΣ δείχνει τις διαθέσεις του για το νέο πρωτάθλημα. Όσοι λοιπόν βιάστηκαν να ξεγράψουν τον ΑΡΗ, με γνώμονα τη συνήθη πρακτική του Συλλόγου στο παρελθόν να βουλιάζει μετά τις αποτυχίες στην παρακμή, έχουν δαγκωθεί.

Ο ΑΡΗΣ είναι εδώ και με «απειλητική» διάθεση. Κάθε χρόνο δυνατότερος επενδύοντας στη κυρίαρχη δύναμη του. Στον κόσμο του που κάθε μέρα μεγαλώνει. Σε όγκο και σε συμμετοχή.

Ο Super 3 δεν σταματά να εγκαινιάζει παραρτήματα σε κάθε γωνιά της χώρας. Πλησιάζουμε τα 50 στεγασμένα. Μεγαλύτερο τεκμήριο από τη συνεχή ίδρυση συνδέσμων δεν υπάρχει. Είναι η απόδειξη ότι υπάρχουν Αρειανοί πρόθυμοι να προσφέρουν αφιλοκερδώς στη οπαδική γιγάντωση του ΑΡΗ, δημιουργώντας κιτρινόμαυρους πυρήνες οπαδών σε κάθε σημείο της επικράτειας.

Όλα αυτά ξεκίνησαν από τη στιγμή που ο κόσμος του ΑΡΗ έγινε κυρίαρχος στον ΑΡΗ. Ο Super 3 ήταν σε ρόλο αφέτη. Το «όπλο» εκπυρσοκρότησε και ο «αγώνας» ξεκίνησε. Από το 1988 πέρασαν 21 χρόνια για να φτάσουμε στη σημερινή κατάσταση, ο λαός του ΑΡΗ να είναι ο καταλύτης των εξελίξεων στο σύλλογο.

Όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, μόνο τα τελευταία χρόνια αποκαταστάθηκε πλήρως η σχέση του Αρειανού με την ομάδα. Είχαν φροντίσει, όσοι τον διοίκησαν στο παρελθόν, να αποξενώσουν τους οπαδούς από την καθημερινότητα του Συλλόγου.

Σήμερα, κάθε Αρειανός νιώθει, ψυχή τε και σώματι, μέλος του ΑΡΗ. Η φρενίτιδα που ζούμε εδώ και κάποιες εβδομάδες είναι απόρροια όλων όσων αναφέρθηκαν. Ο Αρειανός νιώθει ότι αυτός ο ίδιος είναι ο ΑΡΗΣ. Ατομική ευθύνη, πιστοποιημένα πια.

Η αντεπίθεση συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς. Η ιστορία μάς χρωστά πολλά και στο χέρι μας είναι να λάβουμε όσα μας αξίζουν. Ελάχιστα απολαύσαμε σε σχέση με τους κόπους και τις θυσίες όλων αυτών των χρόνων.

Θα δημιουργήσουμε έναν ΑΡΗ όπως τον ονειρευτήκαμε. Με δεσμούς τόσο ισχυρούς που δε θα αποκόπτονται ποτέ. Ένα αόρατο νήμα θα μας κρατά δεμένους μαζί του και κάθε μέρα αυτή η σχέση θα δυναμώνει. Και ταυτόχρονα κι ο ΑΡΗΣ μαζί της.

Σύλλογος. Ομάδα. Οικογένεια.

Σαρξ εκ της σαρκός.

Ο ΑΡΗΣ μας.

Κυριακή 5 Ιουλίου 2009

Διάχυτες αισθήσεις

Στον Πλαταμώνα, φωτό του φίλου Β. Μυλωνά από Θεσ/κη

Στο φαράγγι του Ενιπέα, στον Όλυμπο

Στα Αμπελάκια, στο Αρχοντικό Γ. Σβαρτς

Ένα ακροκέραμο στα Αμπελάκια Κισσάβου

ΚΙΘΑΡΕΣ (Κ. Καρυωτάκης, 1927)

Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες
κιθάρες. Ο άνεμος όταν περνάει,
στίχους, ήχους παράξενους ξυπνάει
στις χορδές που κρέμονται σαν καδένες.

Είμαστε κάτι απίστευτες αντένες.
Υψώνονται σαν δάχτυλα στα χάη,
στην κορυφή τους τ' άπειρο αντηχάει,
μα γρήγορα θα πέσουνε σπασμένες.

Είμαστε κάτι διάχυτες αισθήσεις,
χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε.
Στα νεύρα μας μπερδεύεται όλη η φύσις.

Στο σώμα, στην ενθύμηση πονούμε.
Μας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις
είναι το καταφύγιο που φθονούμε.




Υ.Γ. Τα γενέθλια του VaD - φίλε Βασίλη να τα κατοστήσεις! - μου ξαναθύμισαν τα ωραία αυτά μέρη, με τις διάχυτες αισθήσεις...

Υ.Γ.2 Φίλε George : ραντεβού στις κατεστραμμένες κοιλάδες των Τρικάλων !