"Σαν τον ξωμάχο αργάτη που δούλεψεν ολημερίς" (Κ.Παλαμάς) ο γέρος λιθοξόος κατεργάζεται την μυλόπετρα μες στον παμπάλαιο κι ανήλιο νερόμυλο της Παλαιοκαρυάς Πύλης, μ' αραδιασμένα πάνω της τα διάφορα σφυριά του, για να μπορεί να αλέθει τα δημητριακά των χωρικών...
Και είναι η δουλειά του λεπτομερής, επίμονη και κοπιαστική που επιβάλλει μιαν ανάσα ξεκούρασης, περισυλλογής και επιθεώρησης του έργου, να προλάβει να κάνει κι ένα τσιγαράκι που η παραδοσιακή κασετίνα του σκεπάζει σε μιαν άκρη το ποτηράκι με το τσίπουρο - γιατί τα χέρια του καθοδηγούνται από μεράκι και εμπειρίες αρχαίες από πατέρα σε γιό...
Κι αν κάτι σκιάζει τις ρυτίδες στο μέτωπό του - όμοιες με τις γραμμές που μαστορικά λαξεύει στην πέτρα - είναι η σκέψη πως ίσως δεν θα'χει διάδοχο στο έργο του και πως ίσως αυτά τα αρχαία λιθάρια που τον περιβάλλουν θα πάψουν μια μέρα να ανασταίνουν τους κόπους των ανθρώπων, να τους κάνουν τροφή για το σώμα και για τα παραμύθια του χειμώνα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου