Διάχυτες αισθήσεις

Στον Πλαταμώνα, φωτό του φίλου Β. Μυλωνά από Θεσ/κη

Στο φαράγγι του Ενιπέα, στον Όλυμπο

Στα Αμπελάκια, στο Αρχοντικό Γ. Σβαρτς

Ένα ακροκέραμο στα Αμπελάκια Κισσάβου

ΚΙΘΑΡΕΣ (Κ. Καρυωτάκης, 1927)

Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες
κιθάρες. Ο άνεμος όταν περνάει,
στίχους, ήχους παράξενους ξυπνάει
στις χορδές που κρέμονται σαν καδένες.

Είμαστε κάτι απίστευτες αντένες.
Υψώνονται σαν δάχτυλα στα χάη,
στην κορυφή τους τ' άπειρο αντηχάει,
μα γρήγορα θα πέσουνε σπασμένες.

Είμαστε κάτι διάχυτες αισθήσεις,
χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε.
Στα νεύρα μας μπερδεύεται όλη η φύσις.

Στο σώμα, στην ενθύμηση πονούμε.
Μας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις
είναι το καταφύγιο που φθονούμε.

Υ.Γ. Τα γενέθλια του VaD - φίλε Βασίλη να τα κατοστήσεις! - μου ξαναθύμισαν τα ωραία αυτά μέρη, με τις διάχυτες αισθήσεις...

Υ.Γ.2 Φίλε George : ραντεβού στις κατεστραμμένες κοιλάδες των Τρικάλων !