και Τρίκαλα και ΑΡΗΣ

... "τίγκα" το γήπεδο!

Νάτα μας πάλι... Αγώνας μπάσκετ Τρίκαλα-Άρης, να'μαι στο γήπεδο και να'χω πάνω μου το βάρος του διλήμματος της υποστήριξης! Επειδή όμως κατέχομαι κι από διεθνιστικά αισθήματα νομίζω ότι κλείνω καθαρά προς τον κίτρινο θεό. Ούτως ή άλλως οι ομάδες φρόντισαν να με απαλλάξουν από ενοχές: μπράβο στα ΤΡΙΚΑΛΑ για την καθαρή τους νίκη - ντροπή για τον ΑΡΗ μας γιατί δεν στάθηκε για μια ακόμη φορά στο ύψος του ο Αυτοκράτορας!

Κάποιες παρατηρήσεις:

1) Αμάν πια αυτά τα τρίποντα του Άρη! Πότε θα αποφασίσουν να παίζουν μπάσκετ λογικό-απλό-με την μπάλα στη ρακέτα-με άμυνα κι επίθεση; Αφού το μπορούν γιατί μας παιδεύουν και μας έχουν σαν... μπανιαριζόμενους σκοτσέζους: από τη ζέστη στην κατάψυξη;;;

2) Πρέπει να διδαχτούμε από τη θέληση για νίκη των παικτών των Τρικάλων. Σαν Τρικαλινός γνωρίζω από πρώτο χέρι πως η ομάδα παραπαίει οικονομικά και ότι γίνονται έρανοι στην πόλη για ενίσχυσή της... Από την άλλη υπάρχει η δαμόκλεια σπάθη του υποβιβασμού πάνω από το κεφάλι τους... Οπότε σφίξαν δόντια και λουριά (άστραφτε και το βλέμμα τους) και απλά, παθιασμένα, μας νικήσαν! [κι όλα αυτά ενώ είχαν απέναντί τους τον Αυτοκράτορα, με τον υπερ-προπονητή, τους υπερ-παίκτες, ...τα σέα τους, τα μέα τους!]

3) Είναι γεγονός αυτό που μου'λεγε ένας φίλος στο γήπεδο: "έχουν λυσσάξει οι πάντες σε όποιο (μα όποιο) άθλημα κι αν βρεθούν αντιμέτωποι με τον Άρη να κάνουν τα αδύνατα-δυνατά να τον κερδίσουν!" - να'ναι άραγε γραμμένο στο DNA του θεού του πολέμου;

4) Τίποτα δεν χάθηκε - όλα κερδίζονται με αγώνες και θυσίες! Next stop: Badalona!

5) Είναι, τέλος, δεδομένο ότι όπου κι αν παίζει ο Άρης πάντα θα βρίσκονται δίπλα του οι οπαδοί του!!! Πηγαίνοντας στο γήπεδο βρήκα καμμιά δεκαριά μπλόκα ματατζήδων, μην τυχόν και καεί η πόλη από τους... "κίτρινους χούλιγκανς", επειδή ήρθαν τα μπαόκια στα Τρίκαλα και τα'καναν θρύψαλλα νομίζουν ότι είναι όλοι το ίδιο. Αμ δε! Τα παιδιά του Super3 ήταν όπως πάντα μαχητικοί, ζωντανοί κι όλη την ώρα τραγουδούσαν και ενθαρρύναν την ομάδα! Ακόμα και τη στιγμή που ο Μάιλς με τον Ντίκελ παριστάναν τα κοκόρια κι όλο το γήπεδο τους έβριζε αυτοί ήταν ψύχραιμοι, ποτέ δεν απειλήθηκε τίποτα και στο τέλος παρέδωσαν μαθήματα οπαδικής συμπεριφοράς χειροκροτώντας νικητές και νικημένους!!!

Φωτογραφίες από τον αγώνα ΤΡΙΚΑΛΑ - ΑΡΗΣ 87-85

Απ' όλα είχε το μενού: από έναρξη αλά Αλεξάνδρειο...

... έως "μαζορέτες"

Οι ηρωικοί Superάδες στην αρχή τραγουδούν...

... στη συνέχεια βγαίνουν απ' τα ρούχα τους με αυτά που βλέπουν
(αλλά συνεχίζουν να τραγουδούν!)

Οι θερμοκέφαλοι δεν λείπουν ούτε από τα Τρίκαλα...
(εδώ το κοουτσάρισμα το κάνει ο... υπαστυνόμος,
με τη σύμφωνη γνώμη του προέδρου του ΑΡΗ !)

Τελικά το φάντασμα των Τρικάλων μας πήρε τη μπάλα από τα χέρια!
(η λέξη φάντασμα αφορά μόνο την παραπάνω φωτογραφία)