Καλό καλοκαίρι!

Τελευταία μέρα στη δουλειά, ώρα για ουσιαστικές καλοκαιρινές ανάσες.
Από τη Λευκάδα και στη συνέχεια από την "σύντεκνη" Κεφαλλονιά θα σας στέλνω δροσερά χαιρετίσματα, κι αν βρω χρόνο και pc θα'ρχομαι στα σπίτια σας για ένα γεια!
Καλό καλοκαίρι σε όλους! Καλώς να βρεθούμε πάλι!

Δυο μουσικά αντίο, για να'χουμε κουράγιο στον ψυχρό χειμώνα που μας ετοιμάζουν:

"ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΙ"
Στίχοι: Νίκος Σαλαβάτης
Μουσική: Θανάσης Γκαϊφύλιας
Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Γκαϊφύλιας & Μιλτιάδης Πασχαλίδης ( Ντουέτο )

Σ' ένα κόσμο με σειρήνες, στους πολλούς δίχως ευθύνες και σε όσους δίχως
μνήμες μου μιλούν για τα παιδιά, αντιστέκομαι.

Σ' όλους που τα ξέρουν όλα, και σ' αυτούς που θέλουν τώρα όλα αυτά που
ούτε οι ίδιοι ονειρεύτηκαν, αντιστέκομαι.

Σε ατάλαντους κριτές, άγνωστης μάχης μαχητές που δεν πολέμησαν ποτέ,
αντιστέκομαι.

Στους άλλους, που μιλούν πάντα για άλλους, που δε βλέπουνε μπροστά τους
καθισμένοι στη σκιά τους, αντιστέκομαι.

Στους φίλους, που δεν ξέρουν τι είναι φίλος, που οι πόνοι όταν σε σφίγγουν
ψάχνουν πόρτα για να φύγουν, αντιστέκομαι.

Αντιστέκομαι στη βία, που τη βάφτισαν αγία και σε όσους έχουν μάθει ν' ασελγούν στην ιστορία, αντιστέκομαι.

Σε εραστές της εξουσίας, ( σπέρματα άνευ ουσίας ), σε γραφειοτρομοκράτες
δίχως ίχνος φαντασίας, αντιστέκομαι.

Στους βλάκες, τους κρετίνους, τους μαλάκες, που παντού με ξένες πλάτες
μας ξεσκίζουνε, αντιστέκομαι.

Στους φίλους, που δεν ξέρουν τι είναι φίλος, που οι πόνοι όταν σε σφίγγουν
ψάχνουν πόρτα για να φύγουν, αντιστέκομαι.

Μα μένω σ' ένα χώμα ποτισμένο μ' αίμα, και κόκκαλα σπαρμένο αυτών που
εμπιστεύομαι.

Εμπιστεύομαι τον ήλιο, τη σελήνη και το φίλο που ονειρεύεται, εμπιστεύομαι.

Τα παιδιά που όταν δακρύζουν σ' αγκαλιές που παν ν' ανθίσουν τις ποτίζουν με
φιλιά, εμπιστεύομαι.


Τώρα, βάλτε τα ηχεία στο maximum και... καλή τύχη μάγκες!




"ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ ΜΑΓΚΕΣ"
Στίχοι: Αλέκος Αράπης
Μουσική: Παύλος Σισηρόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Παύλος Σιδηρόπουλος

Ληστέψανε την τράπεζα
και τι με νοιάζει εμένα
δεν είμαι με κανένα.
Σου λέω καλά της κάνανε
γιατί μας προκαλούσε,
γεμάτη εκατομμύρια,
ενώ κι ο Θεός πεινούσε.

Περαστικοί, αδιάφορα,
εκάτσαν και κοιτούσαν,
του διευθυντή της οι κοιλιές
κι αυτούς τους ενοχλούσαν,
κάποιος πανικοβλήθηκε
μπας κι ήτανε ο γιος του
κι ο ιδρωμένος λογιστής,
μπας κι ήταν ανεψιός του
κι όσο για τον ταμία που πήγε ν' αμυνθεί,
όταν αναρωτήθηκε για ποιόν και το γιατί,
"στα αρχίδια μου" ψιθύρισε
και γέμισε τις τσάντες.
"Άντε... και καλή τύχη μάγκες!"

Στο μπάτσο βλέπεις πέρασε μονάχα η κοροϊδία,
να έχει την ψευδαίσθηση πως είναι εξουσία
και τώρα η χήρα του με δύο ορφανά,
με τρεις κι εξήντα σύνταξη, τη μοίρα βλαστημά
και μια άγνωστη αιτία.

Ψωροκορώνα γράμματα στο τζόγο της ζωής
"Επάγγελμα;" "Ποιο επάγγελμα;"
"Τι επάγγελμα;" "Ληστής"
Τα τέρατα δικάστηκαν με μάρτυρα την πείνα,
αποκλεισμένα μια ζωή σε ακούσια καραντίνα.
Η απελπισία περίστροφο και σφαίρες της οι ανάγκες.
Άντε... και καλή τύχη μάγκες.
Άντε... και καλή τύχη μάγκες.
Άντε... και καλή τύχη μάγκες.