Στην πλατεία Ρήγα Φερραίου των Τρικάλων, στις 18 Απρίλη 1944, οι Γερμανοί καταχτητές και οι ντόπιοι συνεργάτες τους κρέμασαν πέντε έφηβους! Το αμάρτημά τους: ήταν ΕΠΟΝίτες και αγωνίζονταν για τη λευτεριά και ανεξαρτησία της πατρίδας τους. Στον ίδιο χώρο, που σχεδόν ένα χρόνο μετά οι ταγματασφαλίτες του εμφυλίου κρεμάσαν το κομμένο κεφάλι του ΑΡΗ, στέκει τώρα ένα μνημείο τιμής για τα πέντε παλληκάρια, τους: Στέργιο Γατσά, Γιάννη Μπριάζη, Κώστα Στεργιόπουλο, Κώστα Σύρμπα και Αποστόλη Τσανάκα. Εκεί έλαβε και φέτος εκδήλωση μνήμης και τιμής της θυσίας τους από τις αντιστασιακές οργανώσεις και τους τοπικούς φορείς.
Παραδίπλα, υψώνεται μια αναθηματική στήλη με την τραγική ιστορία ενός από αυτούς, του Κώστα Σύρμπα, και απόσπασμα από το τελευταίο γράμμα προς τον πατέρα του. Αντιγράφω εδώ τα σκαλισμένα στην ψυχή μας κείμενα:
(Το γράμμα του Κώστα Σύρμπα)
18 Απρίλη 1944
Λατρευτέ μου πατέρα,
σε δυο ώρες θα με κρεμάσουν στην πλατεία γιατί είμαι πατριώτης. Μην πικραίνεσαι πατέρα. Αυτό ήτανε γραφτό για μένα. Πεθαίνω με παρέα. Αντίο, φιλώ τη μητέρα και όλους. Καλή αντάμωση στον άλλο κόσμο. Θα σας περιμένω. Και η μέρα που θα φτάσετε θα είναι για μένα γιορτή.
...Να θυμάσαι πως ο γιος σου πάει πικραμένος γιατί δεν θ'ακούσει τις καμπάνες της ελευθερίας. Αντίο. Ζήτω η ελευθερία!
Κώστας
Ήταν γραφτό να πεθάνω Απρίλη...
Λατρευτέ μου πατέρα,
σε δυο ώρες θα με κρεμάσουν στην πλατεία γιατί είμαι πατριώτης. Μην πικραίνεσαι πατέρα. Αυτό ήτανε γραφτό για μένα. Πεθαίνω με παρέα. Αντίο, φιλώ τη μητέρα και όλους. Καλή αντάμωση στον άλλο κόσμο. Θα σας περιμένω. Και η μέρα που θα φτάσετε θα είναι για μένα γιορτή.
...Να θυμάσαι πως ο γιος σου πάει πικραμένος γιατί δεν θ'ακούσει τις καμπάνες της ελευθερίας. Αντίο. Ζήτω η ελευθερία!
Κώστας
Ήταν γραφτό να πεθάνω Απρίλη...
(Το χρονικό της τελευταίας μέρας του ήρωα)
Σαν περάσαν τις θηλιές, οι Γερμανοί, στο λαιμό των παλληκαριών και δόθηκε η διαταγή, το σχοινί που κρέμασαν τον Σύρμπα σπάει και ο Κώστας βρέθηκε στο πλακόστρωτο. Ένα βουητό από φωνές ακούστηκε από τον κόσμο. Τον σήκωσαν, άλλαξαν το σχοινί και του πέρασαν πάλι τη θηλιά. Μα αυτό ξανασπάει και ο Κώστας πέφτει πάλι στο πλακόστρωτο. Κέρωσε ο κόσμος. Δεν τον θέλει ο Χάρος είπανε και φωνάζανε για χάρη. Και κει που φαίνεται να λυγίζει ο Γερμανός, να'σου ο μαύρος ο προδότης. Με μια κίνηση του χεριού του, τους λέει να τον βάλουν για τρίτη φορά. Ο Κώστας δεν είπε τίποτα. Δε λύγισε το παλληκάρι. Μόνο, ατάραχα, κατάματα κοίταξε τον προδότη κι έσφιξε τα χείλη του. Έκλαψε όλη η πόλη για τα παλληκάρια. Μόνο οι προδότες χάρηκαν. Πήγαν όλοι τους για τη λευτεριά της πατρίδας.
Για την περίεργη τύχη του γράμματός του διαβάστε στην εφημερίδα: "Πρωινός Λόγος Τρικάλων"
Ένας δεν είμαι, μα χιλιάδες! Όχι μονάχα οι ζωντανοί
κ' οι πεθαμένοι μ'ακλουθάνε, σε μιαν αράδα σκοτεινή.
Με το τραγούδι του Βάρναλη στο στόμα πέσαν χιλιάδες λαϊκοί ήρωες, για τη λευτεριά και την προκοπή της πατρίδας. Ορκιζόμαστε σ'αυτούς τη συνέχιση της Αντίστασης μέχρι την πραγματική Ανάσταση του λαού μας και των λαών της οικουμένης!
"Η μοιρολατρία και ο φόβος δεν έχουν θέση. Η δίψα για λαϊκή νίκη πρέπει να γίνει οδηγός ενός λαού που όταν θέλει μπορεί." Α.Παπαρήγα, ομιλία στο Σύνταγμα, 18/4/2011
- - - - - - - - - - - - - - - - -
Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε βρέθηκα στην Αθήνα και σε μια βόλτα στο Κέντρο και στα στενά της Πλάκας συνέλλεξα όμορφες "μουσικές" εικόνες από μετανάστες καλλιτέχνες τις οποίες, μοιραζόμενος μαζί σας, θέλω από καρδιάς να ευχηθώ σε όλους σας: Καλή Ανάσταση - Ανάταση Ψυχής!
Χάλκινοι Βαλκάνιοι στη γωνία της Σταδίου
Τζαζ με φόντο την Καπνικαρέα!
Λάτιν νότες στην πλατεία Μοναστηρακίου...
...κι ακριβώς απέναντι αφρικάνικα τύμπανα!
Απ'το Πράσινο Ακρωτήρι στα Πλακιώτικα Στενά
Αραβικοί, παραδοσιακοί ρυθμοί στο σαντούρι
Εμπνευσμένος συνδυασμός μπρος στους Αέρηδες!
Υ.Γ. Η τελευταία φωτογραφία, μαζί με την παρακάτω, εξαιρετικά αφιερωμένες στην καλή φίλη και καλλιτέχνη Road Artist που τόσο ποιοτικά και όμορφα μάς ξεναγεί στα κλέη του Κλεινού Άστεως!
Είθε οι Αέρηδες της Άνοιξης
να διώξουν τα σύννεφα
της δοκιμαζόμενης ζωής μας!
να διώξουν τα σύννεφα
της δοκιμαζόμενης ζωής μας!
16 σχόλια:
Δε σε πιστεύω! Απίστευτο! Η τελευταία φωτογραφία με άφησε άναυδη! Τέτοια "επικοινωνία" και "συνάντηση" των πνευμάτων; Πραγματικά άφωνη :)
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ φίλε Πορτιάτη!
Καλό Πάσχα, καλή Ανάσταση σε σένα και στους αγαπημένους σου!
Χαιρετίσματα στον Πορτιάτη και στις όμορφες φωτογραφίες. Να είσαι καλά ρε παίχτη.
καλό πάσχα με υγεία.
Φίλε Πορτιάτη, οι εκμεταλλευτές φαντάζονται ότι ο ελληνικός λαός, έχει πλέον γίνει ένας λαός υποταχτικών, επειδή προφανώς δεν βλέπουν τις μεγάλες λαϊκές αντιδράσεις στα αρπαχτικά σχέδιά τους. Κάνουν λάθος. Ίσως γιατί ξεχνούν ότι, το πιο πηχτό σκοτάδι είναι λίγο πριν ξημερώσει. Ίσως γιατί ξεχνούν ότι η Ελλάδα όλη, ναι, είναι ένας τόπος μαρτυρίου, αλλά συγχρόνως και γι’ αυτό, σύμβολο αντίστασης και ψυχικού μεγαλείου, για όλο τον κόσμο. Ότι ο ελληνικός λαός έχει μια μακρόχρονη παράδοση μεγάλων και ηρωικών αγώνων, και ότι και σήμερα "Ορκιζόμαστε σ' αυτούς τη συνέχιση της Αντίστασης μέχρι την πραγματική Ανάσταση του λαού μας και των λαών της οικουμένης!" Αγώνας μέχρι τέλους λοιπόν, άλλος δρόμος δεν υπάρχει.
Σε χαιρετώ και ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ.
Γεμάτος αυτός ο τόπος από Ήρωες ...
Θυμόμαστε ... Παραδειγματιζόμαστε ... Σφίγγουμε τα χείλει και διατρανώνουμε την Πίστη μας να συνεχίσουμε ...
Καλό Πάσχα !
Καλή Ανάσταση Ψυχής !
Καλή Επανάσταση !
Φιλε Πορτιατη, καταφερες να συνδεσεις στην αναρτηση αυτη, το παρελθον με το παρον και την ελπιδα που ολοι χρειαζομαστε τωρα στην Ελλαδα!
Kαλη Ανα(σ)ταση ευχομαι!
ΠΟΡΤΙΑΡΗ τις θερμοτερες μου ευχες σε σενα και τα αγαπημενα σου προσωπα.
Δεν ξεχνάμε,Φάνη,δε δικαιούμαστε να ξεχνάμε...
Καλή Ανάσταση,Καλό Πάσχα...
Καλή Ανάσταση & Καλή Λαμπρή Πορτιάτη , υγεία και ευτυχία στην οικογένεια σου :)
Γεια και χαρά σου Πορτιάτη μας.
Δεν ξεχνάμε και μήπως μας αφήνουν και να ξεχάσουμε;
Τα γεράκια κύκλους κάνουν πάνω από την ζωή μας και το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.
Δεν νιώθουν επαναπαυμένοι, τρέμουν και φοβούνται.
Φοβούνται την στιγμή εκείνη που ο λαός θα διεκδικήσει τα δικαιώματά του, θα ξεσηκωθεί να πάρει την ζωή του στα δικά του τα χέρια.
Γιατί αυτοί το ξέρουν καλύτερα και από εμάς, πως δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.
Τους βλέπουμε και τους ακούμε, έχουν χάσει την ψυχραιμία τους, έχουν χάσει τον ύπνο τους.
Θάρθει εκείνη η ώρα και γιαυτό δεν σταματάμε λεπτό.
Παλεύουμε μέσα στην καθημερινότητά μας,για την Ανάσταση, για την επ,Ανάσταση.
Γι΄αυτό λοιπόν, άντε και καλή Ανάσταση,με τους αγαπημένους σου και να προσέχεις την χολιστερίνη σου!
ΥΓ Καλά ε,δεν είναι απίθανες αυτές οι μουσικές μπάντες στους δρόμους της Αθήνας;
Στέκομαι ώρα και καθυστερώ για να τους ακούσω και μετά μου λέει ο δικός μου, πάλι παρακολούθησες παράσταση;
Χρόνια Πολλά ..Χριστός Ανέστη. Να σαι καλά!
Καλή εβδομάδα
Πορτιάτη,
κατάφερες σε μια ανάρτηση να χωρέσεις τόσα πολλά ελπιδοφόρα μηνύματα!
Χρόνια Πολλά!
Νοηματισμένα,περιεκτικά,αγωνιστικά...
Να έχεις παίξει, λέει, μικρή αμέτρητες φορές εκεί όπου ξεψύχησαν μικροί-μα τόσο μεγάλοι- πέντε ήρωες...
Ανατριχιαστικό...
Όσο για το δεύτερο μισό, αφήνω μουσικές μνήμες να με ταξιδεύουν...
. . .
Με απόσταση αρκετών, πια, ημερών
και με τους πλάνητες ήχους
των πλάνητων μουσικών
σας ευχαριστώ από καρδιάς όλους
για τις ευχές και τα καλά σας λόγια!
. . .
"Ανάταση ψυχής" ευχόμουνα παραπάνω
και έρχεται ο χαμός του καλού μας Θ.Βέγγου
να ανανεώσει αυτή μου την ευχή
μ'ένα χαμόγελο!
Καλή πατρίδα σύντροφε!
εξαιρετικα
Δεν ξεχνάμε αυτούς που έκαναν τη ζωή τους θυσία για μια νέα δίκαιη κοινωνία.
Δημοσίευση σχολίου