Υποκριτές και Φαρισαίοι

Μέσα στις συνθήκες κρίσης του συστήματος που ζούμε και ειδικά τώρα που οξύνονται, είναι εύκολο να διακρίνουμε ποιοι είναι οι Υποκριτές και ποιοι οι Φαρισαίοι. Έτσι γίνεται σιγά-σιγά καθαρότερο με ποιους να πάμε και ποιους να αφήσουμε… Δεν κομίζω γλαύκα εις Αθήνας. Λίγο-πολύ όλοι ξέρουμε τι γίνεται, άσχετα με τον τρόπο που αντιδρούμε – αν αντιδρούμε… Παραθέτω δύο παραδείγματα (από τα πολλά δυστυχώς), βγαλμένα μέσα από την επικαιρότητα:

ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ

Είδα στην τηλεόραση το σχετικό σποτ και διάβασα μετά τις σχετικές δηλώσεις του Προέδρου της Βουλής Φ. Πετσάλνικου, σύμφωνα με την οποίες «το σύνολο των βουλευτών του Κοινοβουλίου» αποφάσισε να συνεισφέρει στον «Λογαριασμό Αλληλεγγύης για Απόσβεση του Δημόσιου Χρέους», που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του. Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε ο Φ. Πετσάλνικος, στον λογαριασμό πρόκειται να διατεθεί το ποσό των 900.000 ευρώ από περικοπές στις αποδοχές των βουλευτών και το ποσό του 1.100.000 ευρώ από περικοπές του προϋπολογισμού της Βουλής. Θεωρώ ότι το συγκεκριμένο εγχείρημα θολώνει τα νερά σχετικά με τον πραγματικό υπεύθυνο του δημόσιου χρέους, που δεν είναι άλλος από το Καπιταλιστικό Σύστημα (του οποίου ζούμε τις πιο άγριες μέρες) και οι κυβερνήσεις, οι βουλευτές, τα golden boys, οι διευθυντάδες με τις αργομισθίες και λοιποί ευθύνονται μεν αλλά απλώς είναι οι υπηρέτες του. Όσο κι αν (δικαίως) πολεμάμε τους συγκεκριμένους και μόνο αυτούς δεν θα δούμε γιατρειά: πάντα θα ξεφυτρώνουν καινούργιοι! Το ζήτημα είναι να κοπούν και να καούν τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας… στη συνέχεια δεν θα φυτρώνουν άλλα χέρια ή πόδια!

Φωτεινή εξαίρεση η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, που με δήλωσή της για το θέμα η τονίζει τα εξής: «Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, δεν συμφώνησε στην δημιουργία του "Λογαριασμού Αλληλεγγύης για Απόσβεση του Δημόσιου Χρέους". Η κυβέρνηση μέσα από τέτοιες πρωτοβουλίες επιδιώκει να συγκαλύψει τους πραγματικούς υπεύθυνους για το Δημόσιο Χρέος και τα Ελλείμματα και να καλλιεργήσει κλίμα συναίνεσης και υποταγής στους εργαζόμενους. Υπενθυμίζουμε ότι το ΚΚΕ, επανειλημμένα έχει τοποθετηθεί και έχει ζητήσει την δραστική μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης και την κατάργηση της αποζημίωσης για την συμμετοχή στις συνεδριάσεις των Επιτροπών και άλλες κοινοβουλευτικές δραστηριότητες. Έχει επίσης ζητήσει την κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης ώστε οι βουλευτές να συνταξιοδοτούνται από τα ασφαλιστικά τους ταμεία. Η θέση αυτή του ΚΚΕ, σχετίζεται με την γενικότερη θέση του για τον ρόλο των βουλευτών και δεν το συνδέει συγκυριακά με την κρίση».

ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ :

Πολύς ντόρος γίνεται τελευταία για τη φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Οι δεσποτάδες είναι έτοιμοι να κηρύξουν νέο ιερό αγώνα υπέρ βωμών και εστιών… Όλοι γνωρίζουμε την τεράστια περιουσία σε χρήμα και ακίνητα της εκκλησίας και των μοναστηριών και ακόμα και οι λίγες ψύχραιμες φωνές εκ μέρους του ιερατείου (γιατί οι περισσότεροι, σαν τον Άνθιμο, απλώς έχουν ξεφύγει) δεν μπορούν να συσκοτίσουν το μέγεθός της, ούτε στο όνομα τυχόν αγαθοεργιών και ιεραποστολών. Πιστεύω ότι οι δραστηριότητες που αφορούν αποκλειστικά τη λατρευτική λειτουργία δεν πρέπει να φορολογούνται, όχι όμως και οι αγοραπωλησίες ή η κατοχή γης ή η κατοχή και ενοικίαση καταστημάτων, κέντρων διασκέδασης κ.α. που είναι μια καθαρή επιχειρηματική δραστηριότητα. Άρα θα πρέπει να φορολογείται η οικονομική και επιχειρηματική δραστηριότητα της Εκκλησίας, για να μην υπάρχει διαφορετική φορολογική αντιμετώπιση της Εκκλησίας από αυτή που έχουν τα φυσικά πρόσωπα. Πόσο μάλλον όταν τα ποσοστά φορολόγησης των «λαϊκών» είναι πολύ μεγαλύτερα από αυτά που (ακόμα… συζητιούνται) για την Εκκλησία. Ακόμα, πιστεύω ότι τα δάση, τα βουνά, οι λίμνες, οι αιγιαλοί, κλπ σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να ανήκουν στην Εκκλησία και στα μοναστήρια, όπως βεβαίως δεν μπορούν να ανήκουν και σε επιχειρηματικούς ομίλους, δήθεν «μη-κυβερνητικούς οργανισμούς», κλπ. Η γη της Ελλάδας ανήκει στο λαό της και μόνο!

Φωτεινή (και πάλι) εξαίρεση ο βουλευτής του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος, ο οποίος δήλωσε: «Υφίσταται ανισότιμη φορολογική αντιμετώπιση της Εκκλησίας. Θα πρέπει να φορολογείται η οικονομική και επιχειρηματική δραστηριότητα της Εκκλησίας». Επίσης: «δεν μπορεί να αναγνωρίζεται η ιδιοκτησία με χρυσόβουλα. Αντίθετα δάση, βουνά, λίμνες κλπ πρέπει να αποτελέσουν λαϊκή, δημόσια περιουσία. Προτείνουμε άμεσα να δημευτούν οι εκτάσεις, να περάσουν ως δημόσια περιουσία και να απαγορευτεί ταυτόχρονα η πώλησή τους».