Έχετε δει την καλή ταινία "Η μέρα της μαρμότας" με τον Μπιλ Μάρρεϊ ; Εκεί όπου ο ήρωας εγκλωβίζεται χρονικά στη χειρότερη, ως τότε, μέρα της ζωής του την οποία και ξαναζεί (σε κάθε διαφορετική της προοπτική) ξυπνώντας κάθε μέρα την ίδια ώρα, με τον ίδιο τρόπο...
Τον τελευταίο καιρό έχω την εντύπωση ότι πρωταγωνιστούμε όλοι μας στην ίδια ταινία! Μόνο που κάθε εναλλαγή της ημέρας που ξαναζούμε γίνεται και εφιαλτικότερη...
Ξυπνάμε κάθε πρωί και:
η χώρα βρίσκεται υπερχρεωμένη με ευθύνη των κυβερνήσεων, που βεβαίως εμείς ψηφίσαμε, οι οποίες ξεπουλήσαν όλες τις δημόσιες υπηρεσία και επιχειρήσεις (που δημιουργήθηκαν αποκλειστικά από το δικό μας καθημερινό μόχθο) στηριζόμενες στη δική μας ανοχή...
Ξυπνάμε κάθε πρωί και:
τρομοκρατούμαστε από ΜΜΕ, που βεβαίως εμείς παρακολουθούμε, και άλλους παράγοντες του συστήματος ότι για να σωθούμε χρειάζεται να πέσουμε στα δόντια των ξένων χρηματοπιστωτικών καρχαριών...
Ξυπνάμε κάθε πρωί και:
μαθαίνουμε ότι μια χούφτα τράπεζες, που βεβαίως εμείς ενισχύουμε, να έχουν καθαρά κέρδη πολλαπλάσια του εθνικού μας ελλείμματος...
Ξυπνάμε κάθε πρωί και:
ακούμε ότι η εκκλησία, που βεβαίως εμείς ακολουθούμε, να κατέχει τεράστια περιουσία και εκατομμύρια στρέμματα γης αλλά να μην φορολογείται...
Ξυπνάμε κάθε πρωί και:
μας ενημερώνουν ότι η σύνταξή μας, που βεβαίως εμείς χιλιοπληρώσαμε ήδη, θα μας χορηγείται μειωμένη μετά από μισού αιώνα εργασία...
Ξυπνάμε κάθε πρωί και:
μας λένε ότι τα σχολειά μας, που βεβαίως εμείς τα χρυσοπληρώνουμε, θα αξιολογούνται από τις "αγορές" και θα έχουν χορηγούς γιατί δεν "βγαίνουν"...
Ξυπνάμε κάθε πρωί και:
βλέπουμε τα νοσοκομεία μας, που βεβαίως εμείς χτίσαμε, να μην λειτουργούν...
Ξυπνάμε κάθε πρωί και:
μας αλλάζουν τους δήμους και τα χωριά που γεννηθήκαμε, που βεβαίως εμείς παρατήσαμε, για να κάνουν μικρές κυβερνήσεις, με τους δικούς τους μηχανισμούς και στρατούς...
Ξυπνάμε κάθε πρωί και: ......
Ξυπνάμε κάθε πρωί και: ......
Τελικά, ο τύπος στην ταινία κάνει την δική του επανάσταση, αφού έχει ξαναζήσει την μέρα του καμιά χιλιαριά φορές, και μπορεί να ξεμπλοκαριστεί από αυτή την χρονική παγίδα και να ζήσει καλύτερα... ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ;
Διαβάζω σε επιστημονικό άρθρο ότι: «Η μαρμότα χρησιμοποιεί ένα χημικό όπλο. Αν προλάβει, ραντίζει τον εχθρό της με ένα βρομερό υγρό από τους αδένες του πρωκτού της και η αηδιαστική του επίδραση διαρκεί αρκετά.» Εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, τότε θα περιμένουμε να πεθάνουμε από δυσωδία;
σκίτσο του Πέτρου Ζερβού
Ακούω το "Για ένα κομμάτι ψωμί" των Κατσιμηχαίων και οργίζομαι:
Τον τελευταίο καιρό έχω την εντύπωση ότι πρωταγωνιστούμε όλοι μας στην ίδια ταινία! Μόνο που κάθε εναλλαγή της ημέρας που ξαναζούμε γίνεται και εφιαλτικότερη...
Ξυπνάμε κάθε πρωί και:
η χώρα βρίσκεται υπερχρεωμένη με ευθύνη των κυβερνήσεων, που βεβαίως εμείς ψηφίσαμε, οι οποίες ξεπουλήσαν όλες τις δημόσιες υπηρεσία και επιχειρήσεις (που δημιουργήθηκαν αποκλειστικά από το δικό μας καθημερινό μόχθο) στηριζόμενες στη δική μας ανοχή...
Ξυπνάμε κάθε πρωί και:
τρομοκρατούμαστε από ΜΜΕ, που βεβαίως εμείς παρακολουθούμε, και άλλους παράγοντες του συστήματος ότι για να σωθούμε χρειάζεται να πέσουμε στα δόντια των ξένων χρηματοπιστωτικών καρχαριών...
Ξυπνάμε κάθε πρωί και:
μαθαίνουμε ότι μια χούφτα τράπεζες, που βεβαίως εμείς ενισχύουμε, να έχουν καθαρά κέρδη πολλαπλάσια του εθνικού μας ελλείμματος...
Ξυπνάμε κάθε πρωί και:
ακούμε ότι η εκκλησία, που βεβαίως εμείς ακολουθούμε, να κατέχει τεράστια περιουσία και εκατομμύρια στρέμματα γης αλλά να μην φορολογείται...
Ξυπνάμε κάθε πρωί και:
μας ενημερώνουν ότι η σύνταξή μας, που βεβαίως εμείς χιλιοπληρώσαμε ήδη, θα μας χορηγείται μειωμένη μετά από μισού αιώνα εργασία...
Ξυπνάμε κάθε πρωί και:
μας λένε ότι τα σχολειά μας, που βεβαίως εμείς τα χρυσοπληρώνουμε, θα αξιολογούνται από τις "αγορές" και θα έχουν χορηγούς γιατί δεν "βγαίνουν"...
Ξυπνάμε κάθε πρωί και:
βλέπουμε τα νοσοκομεία μας, που βεβαίως εμείς χτίσαμε, να μην λειτουργούν...
Ξυπνάμε κάθε πρωί και:
μας αλλάζουν τους δήμους και τα χωριά που γεννηθήκαμε, που βεβαίως εμείς παρατήσαμε, για να κάνουν μικρές κυβερνήσεις, με τους δικούς τους μηχανισμούς και στρατούς...
Ξυπνάμε κάθε πρωί και: ......
Ξυπνάμε κάθε πρωί και: ......
Τελικά, ο τύπος στην ταινία κάνει την δική του επανάσταση, αφού έχει ξαναζήσει την μέρα του καμιά χιλιαριά φορές, και μπορεί να ξεμπλοκαριστεί από αυτή την χρονική παγίδα και να ζήσει καλύτερα... ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ;
Διαβάζω σε επιστημονικό άρθρο ότι: «Η μαρμότα χρησιμοποιεί ένα χημικό όπλο. Αν προλάβει, ραντίζει τον εχθρό της με ένα βρομερό υγρό από τους αδένες του πρωκτού της και η αηδιαστική του επίδραση διαρκεί αρκετά.» Εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, τότε θα περιμένουμε να πεθάνουμε από δυσωδία;
σκίτσο του Πέτρου Ζερβού
Ακούω το "Για ένα κομμάτι ψωμί" των Κατσιμηχαίων και οργίζομαι:
15 σχόλια:
Καλησπέρα φίλτατε!
Να σου πω την γνώμη μου; Ειλικρινά πιστεύω ακράδαντα ότι ξυπνάμε κάθε πρωί και βλέπουμε αυτό που πουλάει. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
Ελα απ'τη γειτονιά μου να δεις...
Το Σαββατοοοοοο....
Καλημέρα.....
@Kantthar0s
Φίλε μου συμφωνώ, σε τέτοιο λούκι μας έχουν ρίξει...
Το λένε παραπάνω οι Κατσιμηχαίοι:
"Δεν φτάνει μόνο το μυαλό σου,
δε φτάνει μόνο το κορμί σου.
Το πιο σπουδαίο είν' η ψυχή σου, δικέ μου.
Έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά..."
Το ζήτημα είναι αν θα ξυπνήσουμε ποτέ από αυτόν τον εφιάλτη! Γιατί πιστεύω ότι μπορούμε!!!
@VAD
Βασίλη μου τα πράγματα δεν είναι άσχημα - είναι πολύ χειρότερα!
Σαν την κατάσταση στο "Τάβλι" που παίζει τώρα στη γειτονιά σου! (Φοβερή παράσταση!)
Όσο για το Σάββατο: η εκτόνωση της κίτρινης θύελλας θα είναι συγκλονιστική! :))))
Δεν έχω δεί την ταινία...Ζούμε σε δύσκολους καιρούς και όλη αυτή η κατάσταση που περιγράφείς Φίλε Πορτιάτη κάπου, λίγο η πολύ μας έχει επηρεάσει στην καθημερινότητα μας...
Τα ΜΜΕ πλέον έχουν γίνει πομπός αρνητικής ενεργειας με όλες τις παραπάνω ειδήσεις που αναφέρεις...Όλα κατευθυνόμενα;; Νομίζω πως είναι...Δυστυχώς ο Όργουελ με το βιβλίο του 1984 βγαίνει αληθινός...Διανύουμε την οργουελική κοινωνία...Ο ηρωας του βιβλίου πήγε να αντιδράσει αλλά η πλύση εγκεφάλου απο το καθεστώς ήταν πάνω απο τις δυνάμεις του...
Επειδή τα πράγματα έχουν φτάσει στο χείλος...χρειαζόμαστε αλλαγές και αυτές θα έρθουν είτε μέσα απο πεφωτισμένες ηγεσίες, είτε μέσα απο μεγάλες κρίσεις...Πεφωτισμένοι ηγέτες δεν νομίζω να υπάρχουν,οπότε μάλλον το δεύτερο...και τώρα τι γίνεται περικοπές απο τους μισθούς και τις συντάξεις του απλού κόσμου..λές και ο απλός κόσμος φταίει για την κατάσταση που έχουμε περιέλθει....
"Αυτοί που έβγαλαν τα μάτια του κόσμου, τον κατηγορούν για την τύφλωση του" John Milton (Άγγλος Ποιητής) 1642... διαχρονικό..
THN KΥΠΕΛΛΑΡΑ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ...Για να μην ξεχνιόμαστε...
@Animation
Φίλε μου όντως κάπως έτσι έχουν τα πράγματα...
Λες καιζούμε σε ένα μυθιστόρημα που έχουν γράψει άλλοι για εμάς και εν πολλοίς φταίμε εμείς γι'αυτό (για την ανοχή μας)...
Όμως ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ !!! Νισάφι! Χορτάσαμε από τις λαμογιές τους και από τις δικές μας και μόνο θυσίες! Άντε να πάμε παρακάτω! Το είδαμε αυτό το σενάριο και μας τρομάζει... Πιστεύω ότι αν "συγκεντρωθούμε" θα βρούμε και το "πώς". Στην τελική, πόσο χειρότερα θα γίνουμε;
Υ.Γ.1 Καλή η ταινία, όποτε μπορείς δες την.
Υ.Γ.2 Όσο για την κούπα αδερφέ μου: αυτή η φορά δεν θα'ναι σαν τις άλλες! Δεν θα ταιριάζει με την ανάρτηση (μπρρρ χτυπάω ξύλο) ! Ειδικά αυτό το σενάριο έχει happy end :)))
Συγχαρητηρια για τη συγκροτημενη σκεψη σου.
..ηρθα μεσω του vad..
Μενω κ αναρωτιεμαι το ιδιο...
ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ;
@Roadartist
Καλώς ήρθες από τα μέρη μας και σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Μέσω του VAD σε γνωρίζω κι εγώ... Πολύ όμορφο το blog σου και πολύπλευρο! Μπράβο!
Όσον αφορά την επικαιρότητα: "φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα ΧΩΡΙΣ εμένα"... γι'αυτό πιστεύω ότι φτάνει πια η πίστωση ανοχής! Πρέπει επιτέλους να προχωρήσουμε!
Υ.Γ. Περαστικά στην μικρή σου περιπέτεια!
Σαράντα σβέρκοι βωδινοὶ μὲ λαδωμένες μποῦκλες
σκεμπέδες, σταβροθόλωτοι καὶ βρώμιες ποδαροῦκλες
ξετσίπωτοι, ἀκαμάτηδες, τσιμπούρια καὶ κορέοι
ντυμένοι στὰ μαλάματα κ᾿ ἐπίσημοι κι ὡραῖοι.
Σαράντα λύκοι μὲ προβιὰ (γι᾿ αὐτοὺς χτυπᾷ ἡ καμπάνα)
καθένας γουρουνόπουλο, καθένας νταμιτζάνα!
Κι ἀπὲ ρεβάμενοι βαθιὰ ξαπλώσανε στὸ τζάκι,
κι ἀβάσταγες ἐνιώσανε φαγοῦρες στὸ μπατζάκι.
Ὄξ᾿ ὁ κοσμάκης φώναζε: «Πεινᾶμε τέτοιες μέρες»
γερόντοι καὶ γερόντισσες, παιδάκια καὶ μητέρες
κ᾿ οἱ τῶν ἐπίγειων ἀγαθῶν σφιχτοὶ νοικοκυρέοι
ἀνοῖξαν τὰ παράθυρα καὶ κράξαν: «Εἶστε ἀθέοι».
ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ
Όταν μιλούν οι μεγάλοι τί να προσθέσω; Μπόχα και δυσωδία...
στο ιδιο εργο πρωταγωνηστες ειμαστε ή μαλλον οχι πρωταγωνιστες κομπαρσοι γιατι εδω που ζουμε ισχυει στη νιοστη το ουδεις αναντικαταστατος!!! δυστυχεστατα!!!
Υ.Γ.1: ΑΡΙΑΝΑΡΑ ΦΕΡΕ ΤΗΝ ΚΥΠΕΛΛΑΡΑ!!!
Υ.Γ.2: ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ FOREVER!!!
Pansofix καλώς ήρθες!
Για το καλωσόρισμα θα σε φιλέψω τσιπουράκι, μαζί με το φίλο Baladeur παραπάνω. Μακάρι να'χα και κανένα από τα νόστιμα κρουασανάκια σου :))
Έχεις δίκιο, όπως και τα άλλα παιδιά, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να τη ΖΗΣΟΥΜΕ αυτή τη ζωή και όχι να τη ΒΛΕΠΟΥΜΕ να περνάει μπροστά μας σαν ταινία... (ίσως και να πρέπει να το γκρεμίσουμε αυτό το άθλιο "σινεμά" που μας έχουν στοιβάξει κι ότι βγει από κει και πέρα!)
Όσο για την κούπα: από το στόμα σου και στου θεού (ΑΡΗ) το αυτί! :)))))
Κεφαλλονιά = "αμορόζα" εις το διηνεκές!
Αχ Πορτιάτη μου,πολύ καλά τα λες...
Πώς την καταντήσαν "δικοί" και "ξένοι" έτσι την Ελλάδα...
Την καλησπέρα μου και καλό κουράγιο...
Εύα μου, σ'αυτούς τους δύσκολους καιρούς δεν πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι. Και προπαντός οι στόχοι μας πρέπει να είναι καθαροί.
Όπως ο Μανόλης Αναγνωστάκης (που μνημονεύεις στο blog σου) του οποίου "η ζωή ταυτίστηκε με αγώνες και θυσίες, δε φοβήθηκε, δε συμβιβάστηκε,δε ζήτησε ανταλλάγματα" όπως χαρακτηριστικά αναφέρεις!
Καλή δύναμη στους αγώνες που έρχονται!
Με συγχωρείς αδερφέ αλλά αυτή τη στιγμή
δεν υπάρχει τίποτα άλλο στο μυαλό μας...
ΜΟΝΟ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ! ! !
ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑΑΑΑΑΑ!!!!
@Demo.k
Κώστα μου, ο θεός (ΑΡΗΣ) σίγουρα μας δίνει την άδεια, γιατί το Σάββατο είναι η τιμητική του!
Το χρειαζόμαστε κι εμείς, να γελάσει λίγο το χειλάκι μας γιατί πολύ μας ζόρισαν!
ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΦΕΡΕ ΜΑΣ ΤΗΝ ΚΟΥΠΑ :))
Δημοσίευση σχολίου