Απορίες

Στο δρόμο για τη Βάλια Κάλντα

Πώς ξεκινάνε όλα ;

Ποιες παγωμένες πνοές σαρώνουν τη μέρα ;

Ποιος ήλιος φωτίζει το διάβα μου ;

Κλείνω τα μάτια κι αφουγκράζομαι

τον αχό των λύκων...

Μόνο η ζέση της σκέψης μένει

να θαμπώσει το ψύχος :

Η ζωή είναι αντίκρυ

και χλευάζει τα όρια !

Ποιες νέες θυσίες απαιτεί το χάσμα ;

Πού θα χωρέσει τόσος μπλε ουρανός ;

Κλείνω τα μάτια κι αφουγκράζομαι

τον αχό της άνοιξης...

Είναι ζεστά και κει πηγαίνω.

Αψηφώ τις ριπές τ' αγέρα.

Είμαι περίεργος να κοιτάξω κάτω

στο χείλος της χαράδρας...